AKP iktidarının bir kâbus gibi ülkenin üzerine çöktüğü bu karanlık günler, aynı zamanda aydınlığa en yakın olduğumuz  döneme işaret ediyor.

Bu nedenle başyazımızı Cemal Süreya’nın Celal Bayar ve Adnan Menderes’in DP diktatörlüğü günlerinde yazdığı, “555K” şiirine ayırmanın tam zamanıdır.

Bu şiirin öyküsü de çok güzeldir; 28 Nisan 1960 günü İstanbul’da Beyazıt Meydanı’nda öğrenci gençliğin yaptığı bir gösteride Turan Emeksiz polis kurşunuyla öldürülür. Olayın hemen ardından ve 27 Mayıs’ın hemen öncesinde Ankara’da bir gösteri yapılmasına karar verilir. Eylemin parolası “5’inci ayın 5’inde saat 5’te Kızılay’da” anlamına gelen, “555K” olarak belirlenir.

Gerçekten de o gün, o saatte Kızılay’da büyük bir “korsan miting” yapılır. Cemal Süreya’da birkaç gün sonra şiirini yazar.

...
Çünkü millet hayınları Ankaralar’da
Çünkü İzmirler’de, çünkü İstanbullar’da
Çünkü başka yerlerinde memleketin
Kanına girdiler masum gençlerin
...
Yüreksiz Bolu beyleri
Hırsızlar, yüzde 10’cular, kumar erleri
Cebren ve hile ile haklarımızı alan
Zulmü ve alçaklığı yöneten murdar üçgen
Biliyor musunuz bir orman gelişiyor şimdi
...
Biz şimdi alçak sesle konuşuyoruz ya
Sessizce birleşip sessizce ayrılıyoruz ya
Anamız çay demliyor ya güzel günlere
Sevgilimizse çiçekler koyuyor ya bardağa
Sabahları işimize gidiyoruz ya sessiz sedasız
Böyle gidecek demek değil bu işler
Biz şimdi yan yana geliyoruz ve çoğalıyoruz
Ama bir ağızdan tutturduğumuz gün özgürlüğün havasını
İşte o gün sizi Tanrılar bile kurtaramaz.