Halk dilinde bir deyim vardır,
Üzerine ölü toprağı serpilmiş derler.
Bu deyim;
Araplara ömür boyu geçerli ama bize
de son elli yılda iyice yerleşti.
Hele de
Son on beş yılda...
Adalet yok,
Hak hukuk yok,
Helal haram ayrımı yok,
İtiraz kültürü yok,
İnsan hakları yok,
Demokrasi yok,
Yok oğlu yok...
Son zamanların en uzun “itiraz yürü-
yüşü” olan “adalet yürüyüşü”;
Sanki “ölü toprağını” süpürecek gibi.
Eğer başarılı olup süpürürse,
İkinci bir yürüyüşe acil ve şiddetle ihtiyaç
olacak…
O da “helal-haram” yürüyüşü.
Mademki toplumun yüzde doksan dokuzu
Müslüman;
Mademki Müslümanlığın temel ve olmazsa
olmaz yaşam biçimi “helal haram
ayrımı”
O halde yürünsün ki Müslümanlığımızı
görelim.
Görelim de kendimize gelelim.
Kim helal, kim haram ortaya dökülsün!
Dökülsün ki;
Ölü toprağı yerine “kul hakkı” şemsiyesi
açılsın...
Ne demiş Yusuf Hacib?
Helalin adı kaldı, onu gören yok,
Haram kapışıldı, hala doyan yok.
İşte bu yüzden “helal haram” yürüyüşü
elzem oldu!
Ne dersiniz???