17 Aralık 2010’da Tunuslu genç Bu Azizi
kendini yaktı ve ‘Arap Baharı’ başladı.
Tunus’tan sonra Mısır, Libya, Bahreyn, Yemen
ve Suriye’de olaylar yaşandı.
Tunus, Libya, Mısır ve Yemen’de iktidarlar
değişti ama Esad devrilmedi.
Bahreyn’de ayaklanan halk Şii olunca Suudi
ordusu gitti ayaklanmayı bastırdı.
Suriye’de ‘Alevi’ Esad’a karşı ayaklandırılan
insanlara destek veren bölgesel ve uluslararası
emperyalist güçler Suudileri alkışladı.
‘Arap Baharı’nın beşinci yılında herşey ortada.
Her yerde kan, gözyaşı ve acı var.
Şimdi oturmuş bunları yazıyorum.
Beş yılda ne oldu bu coğrafyada?
‘Arap Baharı’ nasıl oldu 'dünya cehennemi'?
Kitap bitmek üzere.
Biraz da Suriye’deki olası son gelişmeleri
bekliyorum.
Ama öncesinde ‘Maniki Dünya’ kitabı var.
Baskısı bitmek üzere.
38 yıllık meslek yaşamımı özetledim.
Görüştüğüm liderler, izlediğim savaşlar, katıldığım
yüzlerce etkinlik.
Müthiş bir zenginlik.
Yazılıp anlatılan ya da kendinize saklı tuttuklarınız.
Anlatanlar ‘yazılmamak kaydıyla’ anlatmışlar.
Devlet sırrı değil ama ‘güven’ meselesi.
Bir de başkalarının anlattığı hikâyeler var.
Örneğin benim doğduğum Cerablus ile ilgili
olanları.
Cerablus’ta yalnızca ben değil, bu coğrafyanın
haritalarını çizen namı-değer Lawrence ve
ondan çok daha önemli olan Bayan Bell de yaşadı.
Bir de ‘Doğu Ekspresinde Cinayet’ romanının
yazarı Agatha Christie var.
Bilgisi ve magazini bol bir kitap yakında kitapçılarda
olur.
Olunca elbette haberini vereceğim.
İçindeki bilgilerle bu coğrafyanın yüz yıllık
acılı tarihini özetledim.
Bu yüz yıl içinde bu coğrafyanın yüzü hiç
gülmedi.
Benim 38 yıllık meslek yaşamımda iyi haber
yazdığımı hatırlamıyorum.
‘Arap Baharı’ öncesinde yazdığım iyi haberlerin
kısa süre içinde nasıl kana dönüştüğünü
son beş yıl kanıtladı.
‘Arap Baharı’ son beş yılımızı cehenneme
çevirdi.
Beş yıllık ‘Arap Baharı’nın kanlı izlerinden
kurtulmak için belki de 20-30 yıl gerekecek.
Tabii birileri yeni ‘Bahar’ların hazırlığı içinde
değilse.
Bu coğrafyada malzeme bol.
Dinsel, etnik, mezhepsel ve siyasal.
Her şeyin ortak paydası ihanet.
Tipik bir Maniki Dünya.
Kahpe ve belalı.
İnsanlarından dolayı.
Kral, emir, şey, başkan, başbakan, asker,
akademisyen hele gazeteciler.
100 yıldır hikâye aynı.
Herşey dini din silahı ile dincilerin eliyle perişan
etmek için.
100 kitap yazsanız da 100 yıllık hikâyeleri
anlatamazsınız. Rezaletin biri bitiyor diğerleri
başlıyor. ‘Arap Baharı’nda katsayılar istatistiklere
sığmaz oldu.
Karamsar bir yaklaşım ama 2016 bundan
farklı olmayacak. Bunun da bir tek nedeni var:
Oyuncular aynı ve beş yıllık başarısızlığın
ruh hali içindeler. İlle de kan ve intikam diyorlar.
Beş yıl önce ‘Arap Baharı’na ‘Kanlı Bahar’
demiştim.
Şimdi: ‘Alın Size Bahar’…