Bir çocuk düşünün üç yüz yaşında.
Baba ise binli yaşlarda...
.
Baba,
Küçülüp,
İflas edip sonunu hazırlarken,
Çocuk,
Çeyrek asır,
Yarım asır,
Tam asırlık planlar yapar...
.
Baba ölünce,
Son karısından “Bir kahraman” çocuk doğar...
Çocuk,
Babanın borçlarını öder.
Yeni bir devlet,
Bağımsız bir Cumhuriyet kurar...
Kahraman kurucu çocuk erken ölür.
.
Genç cumhuriyetin yeni yetme yöneticileri “İflas eden eski baba” hayranlarıdır...
“Kırk altı ruhu” adı aldatmacasıyla,
Cumhuriyetin kapısını,
Asırlık planlar yapan ağabeye açarlar...
Üç yüz yıllık ağabeyin ideali ise,
Emperyal düşünceyle “Dünyaya hâkim” olmaktır...
.
Derhal cumhuriyetin kapısından içeri dalarak kendisine,
Milliyetçi temsilci,
Dini temsilci,
Askeri temsilci atamaları yapar...
Dini,
Dinciliğe!
Milliyetçiliği,
Gayri milliliğe!
Askeri,
Küresel orduya çevirir...
Sonra da başlar,
Cumhuriyet çocuğunu dövmeye,
Tepe tepe kullanmaya...
.
Temsilcileri,
Cumhuriyette “Devlet içinde devlet rolleriyle”
Başarılı olurlar...
Yani,
Şu an içinde bulunduğumuz koşulları hazırladılar...
Hazırlamakla kalmayıp,
Milleti de aynı safta kamplaştırıp uyutmayı başardılar...
.
Kazanan Karaman çocuk Atatürk ile değil,
Kaybeden Osmanlı ile övündüler...
Kazananı değil,
Kaybedeni özleyip geri getirmek istediler...
.
Devlet deyince,
Hemen aklıma Devlet Bahçeli geldi...
Türkeş’e rağmen Türkeş neden kabullendi?
Ecevit hükümetini neden dağıttı?
Abdullah Gül’ü neden cumhurbaşkanı seçtirdi?
Tayyip Erdoğan’ı neden Başkan seçtirdi?
Belki “Devlet içinde” Devlet Bahçeli haklıdır,
Haklı çıkacaktır...
Kim bilir?
.
Merhum Menderes asılmadan önce,
Bir soru sorabilseydim!
Yaşayan Devlet Bahçeli ile de bir tam gün konuşabilsem,
Kafamdaki deli sorular dağılır mı?
Kim bilir?
.
Emperyalist ağabey Amerika’ya,
Düşman gözüküp,
Ama her dediğini yapma yaptırma gücü ve yetkisi bende de olursa,
Ne yapardın diye sorarsanız?
Hiç düşünmeden hemen cevabını verirdim!
Kahraman kurtarıcı çocuğun “Devletinin içinde,
Kahraman kurtarıcı çocuk” olurdum...