Karar gazetesi yazarı Elif Çakır, tabanda ciddi bir şekilde tartışılan ‘AKP eski güzel günlerine dönebilir mi?’ sorusuna yanıt ararken, bu beklenti ve talebin artık giderek umutsuzluğa dönüştüğünü yazdı. Çakır, aynı soruyu ANAR Genel Müdürü İbrahim Uslu’ya da yöneltti.

Elif Çakır, “AK Parti kurucu ayarlarına dönebilir mi” başlığıyla köşesine taşıdığı yazısında, AKP’nin kurucuları arasında yer almış, ilçe belediye başkanlığı yapmış bir ismin, “Maalesef bundan sonra fabrika ayarlarına dönemez. O eşiği çoktan geçti” sözlerine yer verdi.

Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın, partisinin başına geçtiği anda “teşkilatlarımızda metal yorgunluğu var” özeleştirisinin, aslında bir özeleştirinin başlangıcı değil, zorunlu kabullenmenin ön alma çabası olduğunu belirten Çakır, şunları kaydetti:

 “Zira, AK Parti Genel Merkezi, özellikle son iki yıldır AK Parti olarak vermiş oldukları fotoğraftan, yani AK Parti eşittir ile devam eden “kimlik, aidiyet, kibir, kayırmacılık, hizipleşme, liyakat, ehliyet, seviye, adalet” gibi konuların ortaya çıkardığı resimden ciddi memnuniyetsizlik hisseden tabanın şikayetlerini, baskısını artık taşıyamaz hale gelmişti.

Hatırlayacaksınız. AK Parti’nin 9 puanlık düşüş yaşadığı 7 Haziran 2015 genel seçimlerinden hemen sonra AK Parti Genel Başkan Yardımcısı Mehmet Ali Şahin, “Biz kuruluş gayemize, yola çıkarken söylediklerimize, fabrika ayarlarına yeniden döneceğiz inşallah” demiş ve şunları eklemişti: 14 yıl önce bizim tüzüğümüz, programımız hatta adımız bir taahhüttü. O taahhüdün arkasında bu zamana kadar durduk. Biz ‘demokrasi’ dedik, biz ‘adalet, kalkınma, yüksek ahlaki değerler, dürüstlük’ dedik, biz ‘demokratik düzeni bu ülkede tesis edeceğiz’ dedik. Biz devlet adına millet nezdinde siyaset yapmak için yola çıkmadık. Millet adına devlet nezdinde siyasete talip olduğumuzu söyledik. Ama vatandaş, devletçi politikaları hissetmiş olmalı. Mesajı aldık.” (14 Haziran 2015)

Ve “fabrika ayarlarımıza döneceğiz, mesajınızı aldık” söylem ve vaadi 1 Kasım seçimlerinde AK Parti tabanının rahatsızlık duyan kesimlerini yeniden partiye dönmesine vesile oldu.

Ama AK Parti “fabrika ayarlarına” dönmediği gibi tabanın rahatsızlıkları daha ciddi boyutlara ulaştı.

USLU’NUN YORUMU

‘AK Parti kurucu ayarlarına dönebilir mi’ sorusunu, bu yapıyı en iyi bilen isimlerden ANAR Genel Müdürü İbrahim Uslu’ya da yönelttiğini ifade eden Çakır, Uslu’nun cevaplarını şöyle sıraladı:

“* 2002’de AK Parti hükümetinin iktisadi ve siyasi programı neoliberal değerlerden oluşuyordu. Dünyaya entegre olmak, küreselleşme, reformlar, AB üyeliği, ekonominin daha açık olması gibi.  Yani AK Parti’nin kurucu ayarlarına dönmesi demek, neoliberal politikalara geri dönmesi demek. Dünyada aşırı sağ kazanırken, aşırı sağ büyürken, AK Parti’nin ılımlı politikalara, çoğulculuğa, reformcu kimliğine dönmesi beklenemez.

* Zira son beş yıldır dünyada aşırı sağa eğilim var. Çünkü neoliberal politikalar kaybettiriyor. Avusturya’ya Polonya’ya, Fransa’ya, ABD’ye, Hollanda’ya bakın. Aşırı sağ.

* AK Parti tabanında, benim “beyaz sağ seçmen” dediğim kitle işte bu. Hala AK Parti’den çoğulcu bir yapı, reformcu bir kimlik, AK Partinin Türkiye’yi dünyaya entegre etmesini, Türkiye’yi küreselleştirmesini istiyor. AK Parti dünyadaki eğilimlere bakarak kendisini revize ediyor ve kendisini dünyadaki kazandıran eğilimlere göre revize ederken bu kitleyi kendisinden uzaklaştırmış oluyor.

* Oyların düşmesinde ki bir etken, işsizlik ve enflasyonun çift hanelerde seyrediyor olması bir diğer etken de işte AK Parti içinde kendisini gösteren ve AK Parti’ye aşırı sağa kaymasından dolayı mesafe koyan bu “beyaz sağ seçmen” kitlesi.”