73 Şırnak Belediyespor Kız Voleybol takımı bölgesel ligde şampiyon olduktan sonra profesyonel lige çıkmayı başardı. Takımın antrenörü Yüksel Bayar, Şırnak’ta yaygın olan çocuk yaşta evliliklerin önüne geçebilmek için 2007’de mücadeleye başladı. İlk takım, beş öğrenci zorla evlendirilince dağıldı.

Yüksel Hoca, pes etmeden öncelikle bölgede yaşayan insanların çocuğa, kadına ve spora yönelik bakış açısını değiştirmeye çalıştı. Zorlu süreçler peşlerini hiç bırakmadı. Şimdi de ekonomik zorluklarla mücadele ediyorlar. Yarışmaya gittikleri illere bile evde yemek yapıp götürmek zorundalar.

‘ÖĞRENCİM ÖĞRETMEN OLDU’

Yüksel Bayar, 32 yaşında atanamayan bir beden eğitimi öğretmeni. Lise yıllarından beri voleybolla ilgileniyor. Beş yıl boyunca beden eğitimi öğretmeni olabilmek için sınavlara girdi.

Sonunda, Diyarbakır’daki Dicle Üniversitesi’ni kazandı. Üniversite hayatı boyunca Diyarbakır’da çok sayıda voleybol takımında oynadı. Öğrenciliği süresince Şırnak’tan hiç kopmadı. Mezun olunca da soluğu Şırnak’ta aldı. Evlenmeye zorlanan çocukların dramını durdurmak üzere kız voleybol takımı kurmaya karar verdi.

İlk hedefi, çocuğa ve kadına bakışı değiştirmekti. Bayar’ın ilk takımı, öğrencileri evlendirilince dağıldı. “Şırnak’taki sosyolojik yapı diğer şehirlerden biraz daha farklı. Spor kültürü gelişmemiş durumda” diyen Bayar, çocuk yaşta evlendirilmek istenen bir öğrencisinin yaşadıklarını şöyle anlatıyor: “Köyde yaşıyordu. Evden kaçıp beni aradı. Onu bir yurda yerleştirdim. Aile, çocuğunu o dönemde reddetti. O, öğrencim okudu. Öğretmen oldu. Şırnak’a geri döndü. Şu an kendi köyünde öğretmenlik yapıyor. Ailesiyle de barıştı.”

BASKILAR YILDIRMADI

Kız çocukları için verdiği zorlu mücadelede tehditlere maruz kalan, darp edilen Yüksel Bayar, “Muhafazakâr kesimin baskıları çoktu. ‘Kadın neden spor yapar? Gidip evinde otursun. Çocuk doğursun’ diyen insanların baskılarına uğradım. Ama sonuç olarak bizler kazandık. Yetiştirdiğim öğrencilerimden 20’si şu an üniversite öğrencisi. Diğer öğrencilerim sınava hazırlanıyor. Tek isteğim çocukların ekonomik özgürlüklerini kazanmaları” diyor.

‘ÖZGÜVENİM ARTTI’

Takımın 17 yaşındaki öğrencisi Nurşin Y, altı yıldır voleybol oynuyor. Şırnak Spor Lisesi son sınıf öğrencisi. Hayali ise beden eğitimi öğretmeni olmak. Nurşin, spora başladığı günlerde çevrenin tepkisiyle karşılaştığını söyleyerek şunları anlatıyor: “Yoğun bir mahalle baskısı yaşadım. ‘Kızlar sporcu mu olur’ diyorlardı. Şort giymemiz hoşlarına gitmiyordu. Karşımıza çok zorluk çıktı. Ama takım olarak ayakta durmaya çalışıyoruz. Yıllar geçtikçe ailelerin spora bakış açısı biraz da olsa değişti. Eskisi kadar sert değiller. Bazı aileler çocuğunun voleybola gelmesi için kolaylıkla izin veriyor. Spor bende de değişim yarattı. Özgüvenim arttı. Daha dik başlı biri oldum.”

‘TAYT SORUN OLDU’

Kezban K. de 17 yaşında. Şırnak Spor Lisesi 11. sınıf öğrencisi. Onun da hayali Nurşin’le aynı. Ailesi spor lisesine gitmesine karşı çıkmış. “Ama ben istediğim okula gitmek için elimden geleni yaptım” diyor. Ortaokul son sınıftayken voleybola başladığını, ailesinin başlarda voleybol oynamasına da tepki gösterdiğini söylüyor: “Annem tayt giymemi istemiyordu. Aileme taytları tüm sporcuların giydiğini, benim de giymem gerektiğini anlattım. Bu kez antrenmanlardan geç gelmeme kızmaya başladılar. Zaman içerisinde ben pes etmeyince onlar alıştı. Şimdi ise arkamda duruyorlar. Takımımız ekonomik sıkıntılar yaşıyor. Bizim arkamızda dururlarsa daha da başarılı oluruz.”