CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu, Habertürk televizyonunda katıldığı “Bayram Sohbetleri” programında gündeme ilişkin açıklamalarda bulundu. Kılıçdaroğlu özetle, şunları kaydetti:

KARAMSARLIK BİTSİN

Bayramın ülkeye huzur, barış getirmesini isterim. Karamsar atmosferden Türkiye’nin çıkmasını isterim. Bir gelecek endişesi var, o endişeden Türkiye’nin kurtulmasını isterim.

BÖYLE BİR ORTAM YOK

Genel başkanların bayramda bir araya gelmeleri, oturup sohbet etmeleri, siyasetin dışında konuşmaları, fıkra anlatmaları, siyasetteki sertliği yumuşatır. Belki de espri ile birbirimize hatalarımızı anlatma fırsatı da olur ama böyle bir ortam yok Türkiye’de. Böyle bir ortama Türkiye’nin ihtiyacı var.
BAHÇELİ AÇIKLAMASI

 (MHP lideri Bahçeli ile aynı okudunuz, tanışıyor muydunuz?) Öğrenciliğimizde çok fazla beraberliğimiz yok aslında. Ama ben onu biliyorum, o da beni biliyor. Sonra o akademik dünyayı, ben bürokratik dünyayı seçtim. İki dünyada da aslında şu veya bu şekilde bir performans sergiledik.

DÜĞÜN 1 EYLÜL’DE

 (Oğlu Kerem Kılıçdaroğlu’nun düğünü konusunda) 1 Eylül’de yapacağız inşallah. Zor bir iş. İnşallah mutlu olurlar.

TOKALAŞMAMIZ LAZIM

(Siyasette küs olduğunuz kimse var mı?) Hepimiz insanız. Kızdığımız insanlar olabilir ama küskünlüğüm yok. Çünkü siyaset küslük üzerine inşa edilemez. Kırgınlıklarınız olabilir, üzüntüleriniz olabilir, farklı bakışlarınız dolayısıyla size kızanlar ve küsenler olabilir ama bunlar aşılır. Çünkü hepimiz siyasette tartışırız, kızarız ama sonuçta bir araya geldiğimizde tokalaşmamız lazım. 

KARAMSAR DEĞİLİM

 Kimliklerimiz, inançlarımız, yaşam tarzlarımız farklı olabilir ama sonuçta hepimiz güzel bir Türkiye’de yaşıyoruz. Herkesin huzurlu ve mutlu olmasını isterim. Sorunlarımız var ama asla karamsar değilim. Türkiye bütün bu sorunları aşabilecek güçte ve kapasitede.

‘Bayramlarda elimizde torba şeker toplardık’

HARÇLIKLA ŞEKER ALIRDI

 (Çocukluğundaki bayramlara ilişkin) Bingöl’ün Genç ilçesinde bayram dolayısıyla yaşadığımız güzellikleri hatırlayabiliyorum. Akşam erken yatardık sabah bayrama uyanmak için. Eğer babamız bize bayramda giyebileceğimiz bir şey almışsa o bizim için çok değerliydi. Bayram sabahı önce babamızın elini, sonra annemizin elini öperdik. Kardeşler bir arada bayramlaşırdık. Kalabalık bir aileydi. Bayramın birinci günü elimizde torbalarla şeker toplardık. Tanıdık olsun veya olmasın komşuların kapılarını çalardık. Eğer para veren birisi olursa çok daha sevinirdik. Bayram harçlıklarımız çok büyük olmazdı zaten. Yine giderdik şeker alırdık. Çünkü çikolata yoktu o yıllarda, ulaşmak olağanüstü zor bir şeydi.

ŞİİR YAZARDIM

 Şiir yazmayan kişi yoktur, aşık olmayan kişi olmadığı gibi. Ortaokul’da da yazıyorduk. Ama lise yıllarında yazdığım şiirleri oranın yerel gazetelerine götürürdüm, orada yayımlanırdı. Cama asarlardı, benim şiirim varsa orada büyük bir keyifle bakardım. (Ankara’dan İstanbul’a yürüdünüz ama günlük hayatınızda yürüyüş yapabiliyor musunuz?) Hayır. Maalesef yapamıyorum.