Koca ülkenin kaderini ihtişamlı sarayında oturan tek bir adamın iradesine, insafına bıraktık. Rejim değişiyor, ülke tek adam ve onun adamlarının yönetimine teslim edildi. Tek bir insana böyle bir güç izafe edilmesine karşı çıkan, demokratik parlamenter sistemi, cumhuriyet devrimi kazanımlarını savunan bizler olan biteni kaygıyla izliyor, yeni bir yol için umudumuzu diri tutmaya çalışıyoruz. Bir de sistemden beslenen, kaleminin onurunu, adalet ve vicdan duygusunu yitirmiş sözde gazeteci, özde propaganda elemanı gibi davranan tipler var. Ve çoklar ne yazık ki!

Bırakın Erdoğan ve yakın ekibinin güç sarhoşluğunu; yandaşları, beslemeleri, yalakaları eşi görülmemiş bir pervasızlık içinde. Star Gazetesi’nin Genel Yayın Yönetmeni Nuh Albayrak önceki gün aynen şöyle yazdı; “Türkiye’yi artık O. Çocukları yönetmiyor”

Kimi kastetti acaba? Davutoğlu, Gül, Ecevit, Erbakan, Türkeş, Demirel, Evren mi?

Daha eskilere gidelim? Menderes, İnönü, Atatürk mü? Kim bu “ O. Çocukları?”

Nuh Albayrak kimi kastettiğini açıklamalıdır. Yazının devamında şöyle diyor; “ne pahasına olursa olsun ABD, Türkiye’nin bağımsız bir ülke olduğunu öğrenmesi gerekiyor. Ve öğrenecekler”

Peh peh peh. Nuh Albayrak antiemperyalist olmuş da bizim haberimiz yok. CİA korumasındaki ABD kukla ve maşası Fetullah Gülen’i ziyaretlerini, Pensilvanya’da Gülen’in imamlığında namaz kıldığını nasıl izah edecek Nuh Albayrak? Fetullah Gülen ameliyat olduğunda gazetesinde kendi adına verdiği boy boy geçmiş olsun ilanını nereye koyacak? Çoook eskilerden söz etmiyorum. Daha dündü dün! Arsızlığın, pespayeliğin lüzumu yok.

Karakolda bitmesin

CHP’de kurultay talepli imzaların teslimi için artık son saatlere gelindi. Şu 14 gün geçti ama nasıl geçti? Parti içinde birbirlerine karşı gösterdikleri mücadele azmini seçimden önce gösterselerdi 8 Temmuz’da ikinci kez sandık başına giderdik. Belki de bugün başka bir Türkiye vardı. İmza süreci o kadar yıpratıcı, yaralayıcı bir süreç oldu ki; tahribatının etkileri uzun süreli olacak kuşkusuz. Memleketten bir atasözüyle CHP’ye oy vermiş, umut bağlamış yurttaşların canını çok sıkan bu konuyu kapatalım. Bizim Kars’ta bir atasözü vardır; “Dalaşınca öyle dalaş ki, barışmaya yüzün olsun”