Cemal Süreya, 1931 yılında Tunceli’nün Pülümür ilçesinde doğdu. Asıl adı Cemalettin Seber'dir. Babasının ismi Hüseyin, annesinin ismi ise Gülbeyaz'dır. Çocukluğunun ilk yıllarını Erzincan şehrinde geçirdi. İlkokula İstanbul Beyoğlu'nda başlayan Cemal Süreya üçüncü sınıfta Bilecik'te eğitim hayatına devam etti.  İlkokulda bir dergi çıkarmaya karar verdi. Yakın dostu Altan Günalp ile birlikte elle yazılarını yazdığı, resimlerini çizdiği okul dergisini çıkardı. Derginin en sıkı takipçileri ona hayran olan okuldaki kız arkadaşlarıydı.Daha sonra babasına haber vermeden parasız yatılı sınavına girer ve Haydarpaşa Lisesi'ni kazanarak oradan mezun oldu. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi maliye ve iktisat bölümünü bitirdi. Maliye Bakanlığı'nda müfettiş yardımcılığı ve müfettişlik, darphane müdürlüğü, Kültür Bakanlığı'nda kültür yayınları danışma kurulu üyeliği, Orta Doğu İktisat Bankası yönetim kurulu üyeliği ve 25 yılı aşkın Türk Dil Kurumu üyeliği görevlerinde bulundu.

Yayınevlerinde danışmanlık, ansiklopedilerde redaktörlük, çevirmenlik yaptı.Ağustos 1960'tan itibaren yalnızca dört sayı çıkarabildiği Papirüs dergisini Haziran 1966- Mayıs 1970 arası 47, 1980-1981 arası iki sayı daha çıkardı. Pazar Postası, Yeditepe, Oluşum, Türkiye Yazıları, Politika, Yeni Ulus, Aydınlık, Saçak, Yazko Somut, 2000'e Doğru gibi yayın organlarında şiir ve yazılarını yayımladı.İkinci yeni hareketinin önde gelen şair ve kuramcılarından sayılan Cemal Süreya'nın ilk şiiri "Şarkısı Beyaz" Mülkiye dergisinin 8 Ocak 1953 tarihli sayısında yayımlanmıştır. Geleneğe karşı olmasına rağmen geleneği şiirinde en güzel kullanan şairlerden birisiydi. Kendine özgü söyleyiş biçimi ve şaşırtıcı buluşlarıyla, zengin birikimi ile, duyarlı, çarpıcı, yoğun, diri imgeleriyle ikinci yeni şiirinin en başarılı örneklerini vermiştir. Ölümünden sonra adına bir şiir ödülü düzenlendi. 1997'de de Cemal Süreya arşivi yayımlandı.

CEMAL SÜREYA SÖZLERİ

“Kim istemez mutlu olmayı ama mutsuzluğa da var mısın?" #CemalSüreya"Okyanusta ölmez de insan, gider bir kaşık sevdada boğulur

."Daha fazla“Kötülüklerin büsbütün egemen olduğu namussuz bir çağ bu, biliyorsun. “

“Şu günlerde içkiye düştüm, ondan mıdır bilmem, Daha çok seviyorum Cansever'i, Uyar'ı, Can Yücel'i, Bir de Fethi Naci'yi,ve elbet Mustafa Kemal'i.”

“Git” diyorsun da olmuyor işte git demekle, her şeye rağmen gidemiyor insan. Ben de sana “sev” diyorum mesela; Sevebiliyor musun ?”

“Uçmak için kuş olmak gerekmiyor, küçük sevinçler olsun yeter.”

"Güzel hayat isteyen, Güzel insan biriktirsin."

“Tam unuttum derken; Bir şarkı çalar, Biri onun gibi güler, Birisi parfümünü sıkıp onun gibi kokar Tüm unuttuğun boşa gider.”

“iki çay söylemiştik orda, biri açık, keşke yalnız bunun için sevseydim seni” 

“Çıkar giderim bu kentten daha olmazsa / Sensizliğin bir adı olur, bir anlamı olur belki...”

“Sana yolculuk yapmak istiyorum, kes yüreğine giden bir bilet; can kenarı olsun!”

"Kuşlar toplanmış göçüyorlar... Keşke yalnız bunun için sevseydim seni."

“Özledim.. Söleyeceklerim bu kadar, kısa ve derin.”

“Yalnızlığım ve ben, seni çok bekledik.”

“Yağmur olsan binlerce damla arasında bulur tutardım seni, Çünkü korkarım; Toprak aldığını vermiyor geri. “

“Bir çiçek duruyordu, orda, bir yerde. Bir yanlışı düzeltircesine açmış...“