Bir filozof mektubunu andıran aşağıdaki iletiden aldım başlığı. Okuyun da bakın, ‘özgürlük nesli’ni nerelere taşımışız. Şükürler olsun Tanrı’ya!

İzmir’den yazan Yıldırım Atıl, ‘filozof mektubu’na ‘Giysileriniz ve Yobazlık’ başlığını koymuş. Kısmen özetleyerek vereceğim:

“Öğrenciniz olmayı haketmeye çalışan ve Fransız edebiyatını çok iyi bilen birisi olarak, yobazlık kavramını bir de ben irdelemek istedim. Allah’ın büyüklüğünün ne kadar farkın-da olursak, yobazı da o ölçüde tanırız. Yobaz, Allah’ın en büyük düşmanıdır.”

“Tüm Allah adamları, inananların, yobazın çekim alanına girmesini engellemek için, onu tanımlama gayreti içinde olmuşlardır. Bendeniz de işte bu evrensel faaliyete, sizin açtığınız pencereden sızan Kur’an ışıklarını, kırık bir ayna ile yansıtarak katkıda bulunmaya çalıştım. Esin kaynağım, televizyon kanallarındaki programlarda giydiğiniz kıyafetler oldu. Sanki doğanın tüm renklerini kullanmak ve yansıtmak istiyorsunuz. Farklı renklerin birbiriyle nasıl uyuşabileceğini, nasıl yeni bir ahenk yaratabileceğini gösteriyorsunuz.”

“Siz, bu renklerle, yıllardır vermekte olduğunuz Kur’an’a dönüş mücadelesi nedeniyle, dinci çıkar odaklarından, onların arkasında sürüklenen raiyyeleşmiş kitlelerden, inkârcı yobazlardan çektiğiniz çilelere, ihanetlere, yalnızlığa rağmen, çıplak uyarıcı görevini ye-rine getirmiş olmanın, din adına uydurulmuş tabuları paramparça etmiş olmanın verdiği yaşama sevincinizi yansıtıyorsunuz.”

“Renkler, aynı zamanda hayatın tüm güzelliklerinin de sembolüdür. Güzel sanatlar, spor, müzik, okumak, düşünmek, yazmak…bu soyut anlamlardan bir kaçıdır. Şöyle de diyebilir: Hayat, en göz kamaştırıcı renkleri bünyesinde toplayan, üreten, bir renkler armonisi, renkler uzayıdır. Siz tüm bunları hayatına sokarak dolu dolu yaşayan, deyimin tam anlamıyla, renkli bir kişiliğe sahipsiniz.”

“Şimdi bir size bakalım, bir de yobazın siyaha olan tutkusuna! Bilindiği gibi siyah, bir renk değildir. Siyah, tüm renkleri yalayıp yutan bir canavar, bir dipsiz kuyu, bir kara deliktir. Siyah, hayatsızlıktır. Birbirine tamamen zıt bu iki tablodan hareketle şunu rahatlıkla söyle-yebiliriz: Bir dinin aslı, ne kadar renk renk güzellik ise o dini çarpıtanlar da o ölçüde siyah ve karanlıktır.”

“ Konuya İslam bağlamında baktığımızda, söz konusu olan, ‘Kur’an’daki İslam’ ve ‘Kur’an dışı İslam’ yani renkler ve siyahtır. Dünya belki de, renklerle siyahın bir mücadele alanıdır.  Ya renklerden yana olup hayatı ve sonsuzluğu yakalayacağız ya da siyahın girdabı içinde dünya ve ahiretimizi karartacağız.”