AKP medyası dâhil, çeşitli basın-yayın organlarında birkaç isim çok yoğun tartışma konusu olmuştu. Hatta iktidar yanlısı, kelli-felli bazı gazeteciler tarafından bu isimlere yönelik, eleştiriler hakaret boyutuna ulaşmıştı. Herkes birbirini suçluyordu.
Kısa bir süre öncesinin manşetlerine, köşe yazılarına baktığımızda Gül, Arınç, Davutoğlu gibi isimler hakkında neler yazıldı.
Son zamanlarda bu isimler AKP aleyhinde iki kelime söylediklerinde soluğu Erdoğan’ın yanında almaya başladılar. Medya ve AKP tarafından öyle bir baskı altında tutuldular ki hiçbir siyasi manevrayı yapacak şartları oluşmadı.
Gerçi bu baskılamalar olmasaydı ne olurdu? AKP’nin içinden yeni bir parti çıkabilir miydi? Zannetmiyorum. Bu isimlerin kendilerini siyaseten yeni bir oluşuma taşıyabilecek cesaretleri var mıydı ki?
Ayda yılda bir üstü kapalı bir iki kelime söyleyip, köşelerine çekilmiyorlar mıydı?
Asıl önemlisi birbirlerine ne kadar güveniyorlardı acaba?
Yani yıllardır aynı partide “özgül ağırlıklarıyla” siyaset yapan bu isimler birlikte yola çıkabilirler miydi?
Abdullah Gül’ün Cumhurbaşkanı adaylığı konuşulmaya başlandığında ‘Özgül Ağırlıklı’ Arınç soluğu sarayda almamış mıydı!
Gelelim AKP’nin milletvekili aday listelerine. Listedeki isimlere baktığımızda dönen pazarlıkları daha iyi anladık, Arınç’ın oğlu listede. Herkesin gözü, saray yönünü gösteren yol levhasındaymış. Arınç levhayı görür görmez kapağı saraya atmış ve oğlunun milletvekilliğini kapmış...
Bu arada “Ben Recep Tayyip Erdoğan’ın isteği üzerine istifa ediyorum” açıklamasıyla belediye başkanlığından ayrılan Gökçek’in ailesinden kimseyi göremedik AKP listelerinde. Gerçi istifa sırasındaki kulis haberlerine göre, oğul Gökçek’in belediye başkan adayı gösterileceği yönündeydi.
İlginç olan bir başka liste detayı da şu; adı ‘Susurluk’ olayında derin devletin adamı olarak anılan eski emniyetçi İçişleri eski bakanı Mehmet Ağar’ın oğlu da AKP listesinde.
Listedeki bir diğer isim de TESK Başkanı Bendevi Palandöken’in oğlu...
Erdoğan, AKP’de 149 milletvekilini çizdi. Şamil Tayyar, Mehmet Metiner, Burhan Kuzu, Darbe Komisyonu başkanı Reşat Petek ve bakanlar...
Bu değişiklikler elbette AKP içinde tartışmalara ve çatlaklara neden oluyordur ama medyamız sağ olsun bunların hiçbiri kamuoyuna yansımıyor.
Tabi şimdilik yansımıyor!
CHP listeleri açıklandığında yandaşlar CHP’de kıyamet kopuyormuş gibi yansıttılar. Aslında kazanın kaynadığı kıyametin koptuğu yer bence AKP! Ama dediğim gibi medya gücü ellerinde olduğu için bu tartışmaların üzeri örtülüyor.
Yani şimdi Şamil Tayyar içinden kızmıyor mudur ‘oğulları almışlar beni almamışlar’ diye. Ya da koskoca Anayasa profesörü Burhan Hoca ‘Ben dururken Arınç’ın oğlunu almışlar’ diye içerlemiyor mudur?
Hatta son kabinede kendine yer bulamayınca “Siyasetin adaleti yok. Ne yapalım Allah’a havale ediyorum” demişti.
Böylece yeni dönemin siyasi kodları da ortaya çıktı.
“Babalar, oğullar, damatlar”…