Uçakta hostes, papaza sormuş?
-Viski, Cin, Şarap... Ne emredersiniz?
-Kaç metrede uçuyoruz kızım?
-On bin metredeyiz Peder!
-O halde sen bana su getir, kızım, patrona çok yakınız, ayıp olur!
El,
El-erki,
Elerki...
Bildiğimiz “el” ellere birleşmiş,
Güç kuvvet oluşturup,
Enerjiye dönüşmüş.
Yani çoğunluğun erki olmuş.
Yani demokrasi,
Ve yani
Siyasal denetimin doğrudan özgürce seçtiği (kim olduklarını
bilmeden) temsilcilerin elinde bulunduğu
yurttaşların (yandaşların) eşit sayıldığı yönetim biçimi.
Ve yine yani,
İşine geldiği zaman azınlık, gelmediği zaman çoğunluk
veya tersi.
Aptal ve topal demokrasiye soruyorum?
Beş yüz koyunu tek başına güden “çobanı” koyunlar
mı seçti?
Yoksa “aç ekonominin” kral patronları mı seçti?
Bilgilenecek,
Birleşecek,
Sorgulayacak,
Evrenselleşecek,
Birey olacak.
Çobanı bireyler seçerse demokrasi, seçmez ise
topal demokrasi olmaz mı?
Birey olmadan “demokrat” olunursa demokrasi
olmaz.
Demokrasi “aptal” olursa ekonomi de “aç” olur.
Arjantin’de, tam da bu yönetim şekline uygun bir
hayvan yaşar.
Adı Boynuzlu Kurbağa.
Yeşilimtırak, sevimli ama aptal ve aç gözlü, hazin
sonlu.
Doğurduğu beş yavrusundan üçünü yer.
Yerken de tıkanarak ölür.
Geriye kalan yavrular “sefalet içinde” ama mutlu
yaşarlar.
Çünkü genetik olarak aptallar.
Aptal demokrasilerde aç ekonomilerin
sonlarında olduğu gibi.
Allahtan,
Bizim “darbeler-marbeler” kral patronun yakınından
geçti de
Halk nefes aldı, kendine geldi.
Çünkü her kesimin bir kral patronu vardı ve olmayan
elbiselerine methiyeler diziyorlardı.