DİYALEKTİĞİN birinci kuralıdır: “Her şey değişir. Değişmeyen tek şey ‘değişim’dir”...
Bana kalırsa, değişim bile değişir.
En azından “hızı” değişir.
Toplum bilimlerinde değişimin hızının devrimlerle arttığı, sonra yavaşladığı gözlemlenmiştir.

Bu görüşümü bir kez daha yazmıştım.
Şimdi tekrar ediyorum.
Tarih, zamanın etrafında spiral olarak, dönerek ilerler.
Bu nedenle spiralin dönüş noktaları, “geriye dönüş” gibi algılanabilir.
Ama bir süre sonra, bunun, tarihin ilerlemesinin bir itici gücü olduğu anlaşılır. 
Olup bitenlerden, görüp gözlemlediklerimden, tüm dünyada ve Türkiye’de böyle bir sarmalın geriye dönüş dönemi yaşadığını anlıyorum.
Tüm dünyada ve Türkiye’de, bağımsız, özgür, müreffeh bir toplumdan yana yönetimlerin egemenliklerini kaybettikleri, bunun yerine, otoriter, baskıcı, bölücü, dışlayıcı, yabancı düşmanı yönetimlerin -çoğunluklabaşa geçtiği dikkati çekiyor.
Buna bakıp çok da üzülmemek gerek.
Dönüşümün, değişimin çok yavaş olduğu, tarihin hızının çok azaldığı “orta çağ” karanlığında bile, alttan alta, sanayi devrimini hazırlayan gelişmelerin oluştuğu, evrildiği bilinmektedir.
Bu günden başlayarak, toplumumuz, son 16 yıldır baskısı giderek artan bir totaliter yönetimin,bir tek adam rejiminin, resmen ve alenen egemenliğine tanık olmaya başlıyor.
Artık yöneticilerin “biz demokratik bir yönetimin unsurlarıyız” deme şansları ortadan kalkmıştır.
Aslında, geçtiğimiz dönemde de yönetim gene böyle idi.
Bir “tek parti” iktidarı ve onun başının istek ve hükümleri toplumu şekillendiriyordu.
Ama ne de olsa yasa yapıcı bir parlamento ve o parlamentoda kürsüye çıkabilen muhalefet unsurları bulunuyordu.
Bugünden itibaren o göstermelik görüntü de ortadan kalktı.
Şimdi hep birlikte tarih spiralinin dönüş noktasının zirvesine çıktık.
Tarihin bu dönüşümü daha ne kadar sürer; biz yeniden tırmanışı görür müyüz görmez miyiz bilmiyorum ama diyalektiğe inancım büyüktür.
Her şey değişir, hatta değişim bile…
Tarihin ilerleme hızı ne kadar yavaşlasa da asla geriye doğru dönmez.
Umudunuzu kavi tutun!
Geleceğin tarihine güvenin!