Ufuk Sarıca yazın şampiyon oyuncuları teker teker kapışılırken Twitter'dan şunları yazıyordu: “Kimleri sevdik, kimleri sildik...Sil baştan, yenisini yaparız yenisini yazarız dostlar yanımızda oldukça..Hayal edip daha çok inanacağız...” Pınar Karşıyaka'ya peri masalı bir şampiyonluk yaşatan Sarıca, Euroleague'e de Barcelona zaferiyle başlayınca aslında şampiyon kadrodan daha iyi bir kadro kurduğunu düşünenlerimiz olmuştu. Kolay değil, takımın neredeyse yarısıymış Bobby Dixon; bunu Ragland skandalıyla beraber düşündüğümüzde daha iyi anlıyoruz. Jon Diebler dipten forvetten nereden yakalarsa o ceza üçlüğünü sokan şutörden çok fazlasıymış; Josh Carter üç sayı makinesi diye alınıp çamaşır makinesi çıkınca anladık. Olan oldu ve Pınar Karşıyaka TOP 16'yı göremedi. Akıllara Erman Kunter'in 2 milyon dolarlık takımıyla grubu zengin Fenerbahçe Ülker'in (Simone Pianigiani dönemi) üzerinde bitirip TOP 16 gördüğü sezon geliyor ister istemez. Yapılıyor yani.

EuroCup'ta Türk finali?

Pınar Karşıyaka şimdi yoluna EuroCup'ta devam edecek. Galatasaray'ın “Euroleague'e doğrudan giriş” bileti olarak gördüğü “Kupa 2” için Sarıca'nın da iştahının kabardığını söyleyelim. Ragland ve Carter'ın yerleri doldurulup pekala hedefe yürünebilir. İzmir'e geldiği her sezon bir kupa kaldıran koç Sarıca'nın bu sezonki hediyesi bir EuroCup zaferi neden olmasın? 2013'teki EuroChallenge faciasından sonra üstelik. O maçı salonda izlemiş biri olarak hayatımda hiç bu kadar hayalkırıklığı yaşadığımı hatırlamıyorum. Daha doğrusu o maçtan 3 gün önce Atina'da yaşadığımız şokun ardından... Benim de yer aldığım basketbol yazarları Anadolu Efes-Olympiacos çeyrek final serisi 5. maçı için Pire'ye çıkartma yapmıştık adeta. Efes 17 sayı öndeyken Barış ve Dostluk Salonu'ndan hınca hınç dolu, öfkeli ve ateşli tribünlere karşı içimizde Final-Four fırtınları kopuyordu ki Olympiacos maçı 10 sayı ile kazanmayı bilmişti. Olympiacos'un geri dönüşleri gibi hep sinsiceydi terkedişlerin sevgilim. Bunun üzerine 3 gün sonra İzmir'de de bir başka travma yaşamak basketbol yüreklerimize epey ağır gelmişti. Nasıl da yakalamıştık saçlarından baharı? Bari bu sezon bir Final-Four ve bir kupayı birarada görebilsek.

Yerli kalitesi

Ufuk Sarıca'nın en büyük özelliği yerli oyuncularından aldığı katkı. Hep söylüyorum bunu; Kerem Tunçeri, Sinan Güler ve Cenk Akyol'un Efes günlerinde koç Perasovic onların yüzüne bakmazken, yardımcılıktan başantrenörlüğe geçtiğinde bu üç yerliyi küllerinden yaratmıştı. Barış Hersek'in bugün Fenerbahçe ile 700 bin Dolar'lık kontratı varsa bunu Ufuk Sarıca'ya borçlu. Geçen sezon Mutlu Demir'den bile maç kazandıran katkı alabilmişti. Bu sezon ki yıldızı ise Mustafa Baygül. 1992 doğumlu kısa forvet Ankara'da geçen 3 yılda A Takım seviyesi için ideal bir skorer olabileceğini kanıtladı ve bu sezon Pınar Karşıyaka'ya katıldı. Can Altıntığ, Kerem Gönlüm, Soner Şentürk, Kenan Sipahi ve Uşak maçının kahramanlarından kaptan İnanç Koç ile birlikte yabancı sınırı olmayan ligin en iyi yerli rotasyonu Sarıca'nın elinde. Ve takımın kimliğini de örneğin Anadolu Efes ve Fenerbahçe'de olmadığı gibi bu oyuncular belirliyor. Bakalım; Obradovic'in iddia ettiği gibi yerli oyuncularla Euroleague kazanılmaz mı yoksa Ufuk Sarıca EuroCup'ı yerli kimliği baskın takımıyla kazanabilecek mi?