İnsan,

Bazen  kendi kendine bakarak,

Bazen de karşısındakine aldanarak,

Duygulanır...

Ağlayası gelir...

.

Hele de,

Sevdiklerini yitirmişse ;

Babasını

Annesini

Kardeşini

Eşini

Çocuğunu

Arkadaşını...

Hem nasıl ağlayası gelir...

.

Ama,

Hüzün oluşmadan ağlamanın,

Ne geliri,

Ne de gideri olur biliyor musunuz?

.

Örneğin,

Dalından düşen bir yaprağa...

Acından,

Melul melul bakan bir hayvana hüzün dolu  bakamıyorsan...

Sırf karnını doyurmak için,

Ağlıyorsun demektir...

.

İşte bu nedenledir ki;

Günümüzde,

Havaya,

Suya,

Toprağa,

Ağlamak gerekiyor...

Çünkü,

İnsanı yaşatan bu üçlü artık kirlenmiştir...

.

Kirli havadan,

Kirli suya...

Kirli sudan,

Kirli toprağa...

.

Peki,

Geriye ne kalır?

Duyguların ihtiraslardan arınması kalır...

Becerene aşk olsun...

Beceremeyene ise;

GEL DE AĞLAMA kalır...