İstanbul Fatih'teki evlerinde ölü bulunan dört kardeşin 33 yıllık arkadaşı Serpil Alkan, Hürriyet Gazetesi'nden Fırat Alkaç'a konuştu.

Şarkıcılık ve modellik yapan Oya Yetişkin ile ilk olarak 1986 yılında tanışan oyuncu ve dansçı Serpil Alkan, Yetişkin kardeşlerin o günlerden bugünlere hikâyesini anlattı:

"Cengiz Özer'in 'Çarlistonlar' adında bir dans grubu vardı. Ben orada çıkıyordum. Oya ilk geldiğinde 18 yaşındaydı. Çok küçüktü. Ailesi ile o yıllarda samimiyetim arttı. Evlerine gider gelirdim. Babaları küçük yaşta terk etmiş. Anneleri Safiye hanım erkek çocuklarını çok severdi. Kızları sürekli çalıştırmaya gönderirdi. Yaşar askere gitti. Geldiğinde oğlu Cüneyt'i göndermedi. Çocuk hayatı boyunca asker kaçağı olarak yaşadı. Kızlarını şarkı söylemesi için gönderirdi. Onlara iyi davranmazdı. Ama kızlar ve erkekler annelerine çok düşkündü. Annelerine olan bağlılıklan beni çok şaşırtıyordu. Safiye Hanım öldükten sonra aile dağıldı. Moralleri çok kötüydü. Kamuran kiloluydu, eve kapandı. Cüneyt evden çıkmazdı. Yaşar da günlük işlerde çalışırdı. Bir tek Oya düzenli çalışırdı. Aileye o para verirdi. Bütün kardeşler onun eline bakardı."

"Son dönemlerini yokluk içinde geçirdiler" diyen Serpil Alkan, "Babaları Mersin'de yaşıyordu. Vefat ettiğinde bir miras kalmış bunlara. O sıralar ev sahibi de Oya ve Kamuran'dan borç para istemiş. Bunlar o parayı vermiş. Bankadan da kredi çekmişlerdi. Oya'nın maaşına haciz geldi. İstanbul'da modellik yaptığı işten iyi para kazanamıyordu. Bursa'da modellik işi bulmuştu. Son üç dört yıldır Bursa'ya gidip geliyordu. Orada kalıyordu bazen. Eve para yolluyordu. Kardeşleri de çalışmadığı için durumları kötüydü. Geçen yaz birlikte Silivri'de Oya ile tatil yaptık. Yol parasını gönderdim. Bunalımdaydı. Kardeşleri çalışmadığı için kızıyordu. Bana 'Kardeşlerimin hepsi benim elime bakıyor. Bana bir şey olsa onlar ölür. Ben de yaşamak istemiyorum. Ben ölürsem onlar da ölmeli. Yoksa perişan olurlar' dedi. Ben çok şaşırdım bu cümle karşısında. 'Yok öyle şey olur mu' dedim. Parasızlık moralini bozuyordu. Her yere borçları varmış, bana hepsini anlatmazdı. Sonradan öğrendim" diye konuştu.

Serpil Aklan para yaptığını da söyleyerek, "Ben Oya'ya para yardımı yapıyordum. Ama kimseden yardım almak istemiyordu. Ramazanlarda evlerine erzak gönderiyordum. Kabul etmiyordu. Zorla veriyordum. Geçen yıl haciz gelmişti evine. Gittiğimde eşyaların yarısını topladıklarını gördüm. Devletten yardım alması için ikna etmeye çalıştım. Kamuran bana 'Bizden daha kötü durumda insanlar var' diyerek istemiyordu. Gururlu insanlardı. Bir defasında zorla Yaşar'a alışveriş kartı verdim. Aynı zamanda kardeşlere iş bakıyordum. Kamuran ile en son, olaydan beş gün önce konuşmuştuk. Parasızlık olaylarından dolayı morali bozuktu. 'Bize bir şey olursa, bizimle ilgilen' dedi. Anlamamıştım o cümlesini o zaman. Ama ben siyanür içme olayının Oya'dan kaynaklandığını düşünüyorum. Siyanürü nasıl buldu, nasıl aldı bilmiyorum. Oya biraz asabi, çok laf dinlemeyen bir insandı. Duyduğuma göre Oya kapıya not bırakıp son olarak o canına kıymış. Parasızlık ve muhtaçlık duygusu onu perişan ediyordu. Hiç keyfi yoktu. Sürekli ek işler bulmaya çalışıyordu." dedi.

Kardeşlerin tek tek özelliklerini de anlatan Alkan, Oya Yetişkin'i şöyle tanımladı:

"Oya benden 5 yaş küçüktü. 1986 yılında tanıdım, 18 yaşına yeni girmisti. Aynı yıl birlikte yaşadıkları anneannesi pencereden atlayıp intihar etmişti. Annesi kolundan tutup Cengiz Özer'in yanına getirdi. Kızımı dansçı yapın diye. Birlikte Cengiz Ozer'in ekibinde şarkılar söyleyip dans ediyorduk. Alışveris yapmayı cok severdi, hic para biriktirmezdi. Annesi elindeki parayı hep alırdı. Kızına kötü davranırdı. Diğer kardeslerine ve eve bakıyordu. İlk tanıdığım yaşlardan itibaren psikolojik tedavi görüyordu, ilaçlar kullanıyordu. Ek para kazanmak için modellik yapıyordu. Asabi biriydi, çabuk sinirlenirdi. Modellik dışında sporla da uğraşıyordu. Karate ve aerobik dersleri veriyordu." 

Alkan, Kamuran Yetişkin için, "Gençliğinde şarkıcılık yapıyordu. Diğer kardeşlerine göre daha olgundu. Bana ‘abla' derdi. Evlerine çok giderdim, birlikte kalırdık. Nese dolu bir insandı, ancak geçim sıkıntıları nedeniyle üzülüyordu. Yaşı ilerleyince ve annesi ölünce ağır depresyon geçirdi. Evden dışarı çıkmıyordu. Kilosundan dolayı sahne onu kaldırmıyordu. Bana "iş bul birlikte sahneye çıkalım' diyordu. Çok güzel bir sesi vardı. En son geçen hafta konuştum. Erkek kardeşlerinin çalışmamasından şikâyetçiydi." dedi.

Cüneyt Yetişkin için ise, "Enne Safiye hanım en çok Cüneyt'i severdi. Onu sakınırdı, dışarı bile göndermezdi. Bu nedenle evden dışarı çıkmayan, asosyal bir kişi oldu. Ben dışarı çık, gez, gör derdim. Ama sürekli evde bilgisayar başında dururdu. Saçları çok erken beyazladı. Çok bakımsızdı. Annesi onu askere göndermemiş. Bu nedenle asker kaçağıydı. Korkusundan bir yere gitmezdi. Yakalanırım diye abisi Yaşar'ın kimliğini kullanırdı bir yere gittiğinde. Korkak bir çocuktu. Hayatında hiç çalışmadı. Hiç arkadaşı yoktu. Seni askeriyeye şikayet edeceģim diye takılırdım. Bir odaya kapanır, konuşmazdı bile." tanımlamasını yaptı.

Alkan Yaşar Yetişkin'i de şu cümlelerle anlattı:

"Cüneyt'e göre biraz daha sosyaldi. Anneleri kız çocuklarını erkek gibi, erkek çocuklarını da kız gibi yetiştirdi. Yaşar sessiz, sakin, kimseyi incitmeyen bir kişiydi. Bir motoru vardı. Çiğ köftecide kuryelik yaptı. Motorla ufak işlerle uğraşıyordu. Son yıllarda borcları nedeniyle motorunu sattı. Annesi öldükten sonra bunalıma girdi. Eve kapandı. Ablası Oya'nın kendi gibi modellik yapan Dora adında yabanci uyruklu bir arkadaşı vardı. Onunla bir süre arkadaşlık yaptı. Son günlerde iş bulmak için çabalıyordu. Keyfi yoktu."