Doğa üç hammadde üzerine kurulu,
Hava
Su
Toprak...
.
Cehaletin beslediği güruha bakın Allah aşkına?
Havaya saldıramıyor,
Yükseklik korkusundan!
Suya saldıramıyor,
Boğulma korkusundan!
Toprağa saldıramıyor,
Ölüm korkusundan!
.
Peki kime saldırıyor?
Düşman gördüğü ağaca!
Kocaman evreni bırakmış,
Ağaç kovuğu ile uğraşıyor.
Neden?
Çünkü beyni ağaç kovuğunun dışına taşamıyor da ondan,
Kıskançlığı,
Katilliği de ondan...
Oysa bir bilebilse cahil!
Ağaç,
Rengarenk çiçekler,
Rengarenk meyveler verir...
Ağaç,
Yaydığı oksijenle,
Beynine kan gönderiyor...
Ciğerini temizliyor...
Gölge olup başını,
Döşeme olup ayağını koruyor...
Kök salıp,
Selden ve felaketten alıkoyuyor...
.
Yiyeceğinden,
İçeceğine kadar hayatın her alanına  sirayet eden “ağacı” katletmenin,
Asla ve asla affedilir yanı olmamalı.
Ne vicdani,
Ne de yasal yaptırımlarda...
Haaa...!
Olursa ne olur?
Orta Doğu çölü olur.
Çölü de göremiyorsan,
Elinin körü olur...