Öfkeliyim

Yaklaşmayın, yakarım!

Öfkeliyim!

Hayata öfkeliyim

İnsanlara öfkeliyim

Yolunda gitmeyen işlere öfkeliyim

İçinde bulunduğum topluma öfkeliyim

Dünyaya öfkeliyim

...

Zamana öfkeliyim

...

Yanımdakine öfkeliyim

Yanımda kalmayana öfkeliyim

Benim gibi olmayana öfkeliyim

Kendime öfkeliyim...

...

Bilen kişiler derler ki;

Öfkenin altında yatan sebeplerden en önemlisi "sevgi ihtiyacı"ymış. Kişinin öyküsünde çocukluktan itibaren gelen sevgisizlik, terkedilme, ilgi eksikliği, korku yönetimi gibi durumlar varsa ilerleyen yıllarda hayata, sevdiklerine ve kendine karşı kırgınlık hissetmek kaçınılmazmış. Öfke bu kırgınlığın dışa vurum şekillerinden birisiymiş...
Bu sabah metroda özellikle baktım insanlara ve ne gördüm biliyor musunuz?

Gençler dahil olmak üzere herkes, omuzlar çökmüş, surat asık, gözlerinin ışığı sönmüş, konuşmaya üşenir bir halde yaşayan ölüler gibiydiler...

Hepimizin birbirimize öfkeyle baktığını gördüm!

Yine bilen kişilere sorarsak;

İyileşmek için önce kendimizi sevmeliymişiz!

Peki, kendimizi tanıyor muyuz ki sevelim!

Kendini tanımayan, karşısındakini tanır mı ki sevsin!

Bir filmde görmüştüm;

Arabistanda, esir kampında, yüzlerce mahkumu birbirlerine zincirleyip, küçücük bir alana kapatıyorlardı. Hayatta kalabilmek için, bir taşın etrafında, belli bir ritimde sürekli yürümek zorundalardı. Düşen ya da uyuyan o kalabalığın arasında ezilip ölüyordu....

Çok etkilenmiştim çünkü tıpkı yaşam gibiydi!

Bir güruhun içindeyiz! Bulanık, karmaşık, çapraşık zihinlerle debelenip duruyoruz yaşam çemberimizde!

Ee, çözüm?

Kelin ilacı olsa başına sürermiş!

Şaka!

Ben çözümü, kendimle baş başa kalacağım hobiler edinmekte buldum.

Böylece hem yeteneklerimi farkettim hem de kendimle ilgili bir sürü şey farkettim.

İllaki çok paralar harcamanız gerekmez!

Sadece bir defter ve bir kalem edinip günlük yazıları yazmaya başlayabilirsiniz mesela!

Yazmak en güzel şifadır.

Ya da evdeki eski mobilyaları onarıp yenileyebilirsiniz!

Kendinizi sokaklara atıp fotograf çekebilirsiniz

(Artık herkesin elinde güzel resimler çeken bir akıllı telefon var!)ve belki bir gün "sokak fotoğrafları" sergisi açarsınız...

Ya da evinize ucuzundan bir dart seti alın! Hem stres atar hem kendinizle sohbet eder hem de dostlarınızla turnuvalar düzenlersiniz...

Vazgeçmek mi?

Farketmek mi?

Ben kendimden vazgeçmeyi değil, farketmeyi seçtim.

İsteyene çözüm çok!

Benden söylemesi...

Önceki ve Sonraki Yazılar