Umutları tüketilen,
Hayalleri kurutulan,
İnsancıklar topluluğu olduk iyi mi?...
.
Daha da acısı,
HİÇ’LER ÜLKESİ TÜRKİYE OLDUK...
Kendi hiçliğimizden,
Toplumun hiçliğine uzanan yolların yolcusu olduk...
Bu hiçliğimizin içini,
Ahlaktan
Adaletten
Sevgiden
Saygıdan
Üretimden
Sanattan
Bilinçten
Beceriden
Huzurdan
İnançtan yoksun
Biatçı
Teslimiyetçi
Gerici
EMPERYALİZMİN EMRİNDEKİ YÖNETİMLERİN,
 PİÇ’LERİ doldurdu iyi mi?...
.
İnsanlar artık,
Ben “ bu dünyadan umudumu kestim,
Allah öbür dünyamı hayretsin” duygusuyla yaşıyor ve yaşatılıyorlar...
.
Böyle insancıkları
İster aç bırak
İster süründür
İster şehit eyle...
İstediğin “ oyu” her zaman ,her şeyiyle,
Her şekilde alabilirsiniz artık...
.
Kısacası,
Ölümün ötesini özleyen bir toplumdan ne bekleyebiliriz ki ?...