Tedbirlerde gevşeme var havası hepimizde “Tamam, bu iş bitti” algısı yarattı.
Neticede de inanılması güç ölçüde bir “sokağa akın” başladı. Bu tabloyu görünce birdenbire Nâzım Hikmet’in o çok güzel şiirinin şu bölümü farklı sözcüklerle dilime takıldı:
“Akın var sokağa akın
Kontrolü kaybetmeyelim
Salgında ikinci dalga yakın!”
Umarım böyle olmaz. Umarım ben yanılırım. Ve umarım bu hata bir an önce sonlanır, sokaklar yeniden ıssızlaşır. Ve umarım salgın ikinci bir dalga şeklinde kapımıza yeniden dayanmaz.
BANA GÖRE: 2M KURALINA İTİRAZ YOK
KİMİ “spor yapıyorum”, kimi “Evde sıkılıyorum” diye düşünerek, kimi de “Bana bir şey olmaz” diyerek kendini sokağa atmış durumda. Sokaklardaki kalabalıklar çoğaldıkça da açıklanan hasta rakamlarından tatsız ve korkutucu mesajlar geliyor. Günlük yeni hasta sayıları beklenen azalmayı bir türlü göstermiyor, gösteremiyor. Yani bu süreçleri iyi bilen herkesin içi hâlâ rahat değil, hatta ürperiyor.
Hâlâ neredeyse her gün 50-100 civarında insanımızı kaybediyoruz. Hâlâ yoğun bakımlarımızda yaşam mücadelesi veren insanlarımız var. Gecesini gündüzüne katıp onlara şifa vermeye çalışan sağlıkçılarımız iki aydan fazla bir zamandır hâlâ evlerine dönemediler. Kan ter içinde fedakârca çalışmayı sürdürüyorlar.
Peki o zaman bu acelecilik, bu sabırsızlık neden? Bu rahatlığın, bu vurdumduymazlığın sebebi ne? Tekrar ve bıkıp usanmadan hatırlatacağım: ‘Yeni normal’ hiçbirimizi gevşetmemeli. Hiç kimseyi atalete sokmamalı. Herkes ‘2M kuralı’na koşulsuz, itirazsız uymalı. Çok gerekli değilse sokağa çıkmamalı, eğer çıkacaksa eve tekrar girene kadar “mesafeler korunmalı, maskeler takılmalı...”