YURT yazarı Mustafa Ülkü Caner, CHP’nin cumhurbaşkanı adayı Muharrem İnce için “Havada ararken yerde bulduk. Meğer içimizden biriymiş” dedi. Son virajda, uçurum öncesi son imkan kaygısı ve korkusunun toplumun çoğunluğunu sardığını bildiren Caner, İnce bir ümidin bu atmosferde hızla yükseldiğini kaydetti.
Caner, “Ümitsizliğin antitezi “İNCE” olurmuş!” başlığıyla yayımlanan yazısında, mühürsüz oy pusulaları, zarflar, sandıklar, kaygı, kuşku ve karanlık gölgeler altında, insanların şaşkın ve aldatılmışlık duygusu içinde bulunduğunu belirterek, şu ifadeleri kullandı:
“Toplumun çoğunluğundaki “Cumhuriyet, adalet , hukuk devleti ve demokratik düzen elden gidiyor” korkuları neredeyse panik haline dönüşüyordu. Değer sistemleri kısa devre, kaosun besin kaynağı cehalet ve biat kültürü de tavan yapmış. Algı her şey, gerçek benim mantığı egemen olmuş.
Toplumun bu kadar kutuplaşması niye veya kime hizmet eder? Halbuki, seçimlerden sonra da mecburen bir arada yaşamak zorunda değil miyiz? Birliğimiz, bütünlüğümüz ve şu cennet vatandan başka neyimiz var?
Bilimden ve demokrasiden yana olmaz isek cehalet ve kaos içinde kaybolup gitmez miyiz?
‘TOPLUMUN DNA’SIYLA OYNANDI’
Ülkeye hiç de adil olmayan yöntemlerle ve mühürsüz oy pusulaları ile dayatılan yeni tek adam rejimi toplumun DNA’sı ile oynadı.
Yönetenler her ne pahasına da olsa iktidarı kaybetmek istemiyorlar. Zira, sadece iktidarı değil , her şeylerini kaybedeceklerini düşünüyorlar.
Korku, umutsuzluk ve ümitsizlik bilinçli bir şekilde yayıldı. Son viraj, uçurum öncesi son imkan kaygısı, hatta korkusu toplumun çoğunluğunu sarmış.
Bu durumlar yeni umutlar ve ümitlerin ortaya çıkması için elverişli ortamlardır.
İşte, İNCE bir ümit bu atmosferde hızla yükseldi.
Dayatılan tezler, tek adam rejimi, cehalet ve kaos olunca hayatta antitezler de ortaya çıkıyor.
Bir o kadar da umut ve ümit arayışı yükseliyor demokrasi , uzlaşı , çağdaş hukuk devleti , bilim ve geleceğe ilişkin.
‘İNCE BİR ÜMİT YÜKSELİYOR’
Sonuçta İNCE bir ümit yükseliyor çelikten , ama toplumu sarıp kucaklayacak esneklik ve hassasiyet içinde.
İşte eksiğimiz ve ihtiyacımız olan tam da buydu.
Meğer içimizden biriymiş.
Gözümüzün önündeymiş de sadece zamanın İNCE, İNCE olgunlaşmasını beklemiş sanki.”