İkisini bir arada yürütmekte zorlanan birçok anne; iş yerinde bilgisayarının başında okuyor belki de bu yazımı. Bir yanda iş kadını diğer yanda anne olmanın getirdiği sorumluluklar arasında sıkışan kıymetli anneler. Yollarımızın kesiştiği kaygılı, üzüntülü, huzursuz ve kendini suçlayan birçok anneye yapmış olduğum rehberlik gibi, bu yazımında sizlere rehber olması ümidiyle…
Meselenin özünde olan şey ‘’çocuğunuzun temel güven duygusunun gelişmesi için onunla kurmuş olduğunuz güvenli bağ ‘’. Biliyoruz ki 0-3 yaş arasında çocuğun tüm duygusal yatırımını yaptığı kişi annedir ve o çok özeldir. Yaşla beraber bu yatırımın yönü değişir çünkü çocuk sosyal çevredeki diğer bireylerle tanışmaya başlar. Eğer bu yaş dönemi içerisinde çocuğunuzla sıcak, samimi ve içten güvenli bir bağ kurabilirseniz, kendisini terk etmeyeceğinizden emin olan çocuğunuz sizden kolay bir şekilde ayrışır. Okula gitmek isteyebilir ya da anne ve babasından başka biriyle kalabilmek onun için çok da güç olmaz. İdeal olan teke tek bu sağlıklı ilişkinin anneyle kurulmasıdır ancak, çocuk bu ilişkiyi başka bir bakım veren kişiyle de kurabilir. Çocuk için önemli olan ilk şey kendisini güvende hissetmektir. Tıpkı annesi gibi kendisiyle aynı duygusal yoğunlukta ilgilenen bir başka kişiyi de çocuk kabul eder ve benimser. Bu kişinin annenin genotipine yakın ( anneanne, teyze ) bir kişinin olması benim klinikteki ilk tercihim ancak güvenilir başka bir bakım veren kişi de sürecinize dahil olabilir. Bu noktada ki tek husus ise bu bakım veren kişilerin sıklıkla değişmemesidir. Yapılan araştırma deneyleri bakım veren kişilerin sıklıkla değiştiği yuvalardaki çocukların hospitalizasyon ( gelişim geriliği ) tanısı aldığını bizlere göstermiştir.
Diğer önemli nokta ise; yan yana kaldığınızda geçirilen zamanın kalitesidir. Bütün gün evde olmasına rağmen bebeğiyle çok daha az kaliteli vakit geçiren ve haftanın altı günü çok yoğun çalışmasına rağmen bebeğiyle geçirdiği kısa zamanı çok daha kaliteli kılan bir sürü anneyle tanışıyorum. Burada ki sihirli nokta ise birlikte olduğunuz an ‘ gerçekten o an da ne kadar onunla olduğunuz ‘. Onu kucaklamadığınız, dinlemediğiniz, konuşmadığınız yani etkileşim içinde olmadığınız koca bir günde yan yana olmanızın da hiçbir önemi olmayacaktır. Yani ‘’mükemmel anne olmak hep yan yana olmak değil, yan yana olduğunuzda samimi bir ilişki kurabilmek’’ demektir.
Yapılan en büyük hatalardan biri sıkışmış olduğunuz rolleriniz arasında kendinizi sürekli suçlu hissederek, ona sınırsız haklar vermeniz ve eve bir hediyeyle gelmeniz oluyor. Gerçek olan ihtiyaçlarınızı karşılayabilmeniz için işe başlamak zorunda olduğunuzu anlattığınız çocuğunuza böyle gelmeniz sizce ne kadar doğru? Sağlıklı olan ilişkinizin zarar görmemesi adına işe neden gitmeniz gerektiğini tüm açıklığıyla ona anlatmanız, haber vermeden gitmemeniz, stresli geçen gününüzün sonunda ona sert davranmamanız ve her talebini yerine getirmemeniz bu süreçte dikkat edilmesi gereken diğer hususlardandır. En büyük destekçiniz ise kuşkusuz eşleriniz olmalı. Onları da sürece dahil etmeli ve bilhassa çocuğunuzun özel günlerinde hep birlikte olmalısınız.