Kocaman, bu zamana kadar alışılagelmiş bir oyun anlayışının dışında başlayarak önde basan, ısıran ve zaman zaman dengesiz çıkışlarla şaşırtı herkesi. Bunu neye yormalıyız, okuyucunun takdirine bırakıyorum… Skoru önce bulup geriye yaslanmayı planlıyordu sanırım Kocaman, ama arkada verdiği derin boşluklarla Fenerbahçe ilk 15 dakika içinde iki gol birden buluverdi. Sonrasında Serdar Aziz’in önlemeye çalıştığı top kaleye doğru şişip skoru 2-1’e getirse de Ozan Tufan tekrar farkı ikiye çıkardı. 

Sonrasında ne olduysa Konyaspor takımı maça inancını yitirdi ve oyun rölantiye döndü adeta. Maçı kazanacağına kanaat getiren Fenerbahçe de (halkı olarak belki) risksiz bir oyuna döndü. 50 dakikalık zaman dilimi adeta Türkiye’nin genel futbol iklimini yansıtıyordu. Kartlar dağıtılınca ve skor aşağı yukarı belli olunca oynama heyecanı kayboluyor ve izleyicinin seyir zevki de buna bağlı olarak sönümleniyor. Premier Lig vb üst seviye liglerde spot ışıklarının yoğunluğu altında öyle ya da böyle şova dönüşen bu endüstriyel oyunun bizde neden çoğunlukla (özellikle de kırışma nihayete erdiğinde) tavsadığını daha çok sorgulamamız gerekiyor sanırım. Süper Lig’in major ligler arasında kısa ve orta vadede yer alamayacağını tasavvur edecek olursak belki de genel averaj sistemi ile bazı değişikliklere gitmeliyiz, kim bilir?

Emre’nin 60. dakika oyunda kalması hele takımın galibiyet fişeğini ilk yarım saate yaktığı göz önüne alınacak olursa ne kadar doğruydu? Kaburgasındaki sorun nedeniyle kendini yine zorlayan Emre’nin tekrar kaybedilmesi durumunda Fenerbahçe’yi zor günlerin beklediğini tahmin etmek hiç de zor değil. Takımın Emre’nin çıkışından sonra gollerine devam etmesi sizi yanıltmasın, Yanal’ın hala alternatif bir oyun şablonuna sahip olduğunu pek söyleyemeyiz. Gelgelelim Fenerbahçe’nin bu alternatif şablonlara ihtiyacı olduğu kesin. Emre’nin çıkışı ile Gustavo’nun öne çıkıp oyunu Konya’ya doğru itmesi bu anlamda güzel işaret. Bu oyun üzerinden ilerlenirse Fenerbahçe’nin uzun vadede karına olur sanki.

Bütün bunların yanında Fenerbahçe’nin arkasındaki sorunlar bitmek bilmiyor… Hasan Ali’nin henüz tam manasıyla hazır olmaması ve alternatifsizliği bu uzun maratonda takımı zorlayacak gibi görünüyor. Tandemdeki kimya da bir türlü tutmuyor nedense. Rami nerede? Zanka’nın oyun kurucu vasfı iyi olmasına karşın hata oranının yüksekliği ve as partnerinin bulunamaması çözülmesi gereken sorunlar olarak öne çıkıyor. Belki de Zanka’nın hata oranı, doğru isimle sürekli oynamamasına bağlıdır.