Türkan Teyze

Çocukluğumda bizim apartmanda komşu Türkan Teyze vardı. 

Yaşıyorsa kulakları çınlasın!

Mahallenin muhtarı derlerdi O’na! 

Her kapıda bir sohbeti, her konuda bir fikri vardı. 

E tabi! Bir de ekürisi Leyla Teyze vardı aşağı sokakta oturan. 

Bu ikisi, mahalleyi de mahalleliyi de öyle bir avuçlarına almışlardı ki ne kaçan ne göçen kurtulurdu ellerinden ve dillerinden!

Artık bunlar nasıl bir organizasyon kurduysa ve bu nasıl bir mahalle baskısına dönüştüyse;  Önemli olaylar arifesinde önce onlara bilgi verilir, destur alınır, akıl toplanır sonra harekete geçilirdi.

Hayırlara vesile manasında hediyelerini sunan mahalleli derin bir nefes alır, sallamayanlar ise yerden yere çalınırdı.

Gel zaman git zaman Türkan Teyze ile Leyla Teyze bozuştular. 

Söylenenlere göre Leyla Teyze haddini aşıp Türkan Teyze’nin mıntıkasına karışmış!

Ortalık karıştı. 

Mahalle ikiye bölündü. 

Türkan Teyze “Leylacı”lara selam vermez oldu. 

Olaylar büyüdü büyüdü!

Çocuk aklımla neler olduğunu detaylı bilemiyorum ama sanırım Türkan Teyze dişli çıktı!

Leyla Teyze mahalleden taşındı. 

Olan geride kalan “Leylacı”lara oldu. 

Mahalleye ihanetten suçlandılar, dışlandılar.

Kimi kovuldu, kimi taşındı gitti, kimi uyanık çıktı Türkan Teyze’nin gönlünü aldı!

Uzun yıllar boyunca mahallede Türkan Teyze’nin işine gelmeyen herkes Leylacı oldu!

Hoşuna gitmeyen her şeyi “Leyla yaptırdı” dedi...

***

Gelmişim kaç yaşıma, sanki hala aynı mahallede Türkan Teyze ile yaşıyor gibiyim!

Sanki birazdan kapı açılacak, Türkan Teyze karşıma dikilecek ve bunları anlattığım için bana “Leylacı” diye bağıracak gibi hissediyorum. 

***

Demek, hepimizin çocukluğunda bir Türkan Teyze varmış ki!

Bu kadar ürkek bu kadar suskunuz böylesi önemli bir zamanda...

***

Aman diyeyim! Sadece bir çocukluk anımı anlattım!

Sürç-i lisan ettiysem affola! Türkan Teyzem ellerinden öperim...

Önceki ve Sonraki Yazılar