CHP Genel Başkan Yardımcısı Veli Ağbaba’nın 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü vesilesi ile hazırladığı “2018 Yılında Türkiye’de Kadın İşçilerin Durumu İle İlgili Raporu” şöyle:

ÜLKEMİZDE KADIN İŞÇİLER ÖRGÜTSÜZLÜĞÜN, ÖLÜMÜN VE SÖMÜRÜNÜN KISKACINDA 8 MARTI KUTLAMAYA HAZIRLANIYOR

2018 yılında en az120 kadın işçi adına kader dedikleri fıtrat dedikleri düzende göz göre göre ölüme gönderildi

Kadın işçilerin ise neredeyse yüzde 93’ü sendikasız olarak çalışmaktadır

Kadın işçilerin çalışma yaşamında ki en büyük sorunları; uzun çalışma süreleri, düşük ücretler ve iş yerlerinde uğradıkları ayrımcılıklardır.

Çalışma çağında bulunan lakin ne istihdam ne de eğitimde olan kadınların oranı ise yüzde 33’lere yaklaşmış durumdadır.

2018 yılında Sendika hakkı için onlarca kadın işçi iş yerlerinde direnmiş ve halende direnmeye devam etmektedir.

8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Gününün 163. Yıl dönümü. 8 Mart 1857’de New York’ta tekstil işçisi kadınlar, 16 saatlik çalışma saatleri, düşük ücret ve insanlık dışı çalışma koşulları sebebiyle greve çıkması ile başlayan mücadele 163 yıldır Dünya’nın her köşesinde devam etmektedir. Kadınlar dünyanın her bir yerinde eşitsizliğe, adaletsizliğe ve sömürü koşullarına karşı mücadele etmektedir. Ülkemiz de kadınlar bu yıl 8 Martı işsizliğin, iş yerlerinde sömürünün ve iş cinayetlerinin kıskacında karşılamaktadır.

Türkiye’de kadınlar iş cinayetlerinde yaşamını kaybetmeye devam ediyor

·  2018 yılında Türkiye’de çalışma yaşamı içerisinde kadınlar ne yazık ki iş cinayetlerine kurban gitmeye devam etti. 2018 yılında en az 2000 işçi iş cinayetlerinde yaşamını yitirirken, iş cinayetlerinde en az 120 kadın işçi adına kader dedikleri fıtrat dedikleri düzende göz göre göre ölüme gönderildi.

·  2019 yılının Ocak ve Şubat aylarında ise iş cinayetlerinde yaşamını yitiren kadın işçi sayısı ise 20 olarak kayıtlara geçti.

·  2017 yılında en az 116 kadın işçi yaşamını yitirirken, 2016 yılında ise en az 98 kadın işçi çalışırken yaşamını yitirdi. Son üç yılda iş cinayetlerinde toplam 334 kadın emekçi yaşamını yitirdi.

·  Türkiye işçi cinayetlerinde olduğu gibi kadın işçi cinayetlerinde de AB ülkeleri arasında 1. Sıradadır.

KADIN İŞÇİLER GÜVENCESİZ VE ÖRGÜTSÜZ

Kadınların çalışma yaşamında ki temel sorunlarının başında ise güvencesiz çalıştırma ve sendika örgütlülüğü gelmektedir. Türkiye’de resmi sendikalaşma oranı her ne kadar yüzde 14’lerde görülse de esas sendikalaşma oranı yüzde 11’ler civarındadır. Yani Türkiye çalışan her 100 işçiden 11’inin bir sendikaya üyeliği bulunmaktadır.

·  Kadın işçilerin ise neredeyse yüzde 93’ü sendikasız olarak çalışmaktadır. Yani ülkemiz de çalışma yaşamında yer alan her 100 kadın işçide yalnızca 7’sinin sendikaüyeliği bulunmaktadır.

·  Kadın emekçilerinin yüzde 26’sı ise çalışma yaşamında güvencesiz olarak çalışmaktadır.

·  Yine kadın işçilerin çalışma yaşamında ki en büyük sorunları; uzun çalışma süreleri, düşük ücretler ve iş yerlerinde uğradıkları ayrımcılıklardır. Kadın işçilerinyüzde 72’si çalışma yaşamlarından yaşadıkları bu sorunlar nedeni ile şikâyetçi olduğunu belirtmektedir. Kadın işçilerin büyük bir bölümü ise iş yerlerinde mobinge ve psikolojik baskıya maruz kalmaktadır.

İŞSİZLİK KADINLARIN EN BÜYÜK SORUNU

AKP iktidarının gerici söylem ve politikaları çalışma yaşamında en çok kadınları etkilemektedir.

· Son TÜİK verilerine göre kadın işsizliği Kasım 2017’ye göre 1,3 puan artarak 13,4’ten 2018 Kasım ayında 14,7 olarak gerçekleşti.  

·  Tarım dışı kadın işsizliği yüzde 18,4’e yükselmiş durumdadır. İşsizlik her zaman ki gibi kadınları ve gençleri etkilediği açıkça görülmektedir.

· Çalışma çağında bulunan lakin ne istihdam ne de eğitimde olan kadınların oranı ise yüzde 33’lere yaklaşmış durumdadır.

·  TÜİK verilerine göre 15 yaşın üzerindeki Türkiye’de her 100 kadından sadece 29,3’ü çalışıyor.

·  TÜİK verilerine göre Türkiye’de üniversite mezunu kadınların yüzde 17,4 işsiz durumdadır.

Sonuç olarak Kadınlar AKP iktidarı döneminde istihdamdan dışlanmış, işsizliğe mahkûm edilmiştir.

KADIN İŞÇİLER 2018 YILINDA EMEĞİ VE GELECEĞİ İÇİN DİRENDİLER

2018 yılı ekonomik kriz derinleştiği, toplu işten çıkarmaların yaşandığı ve sendikal haklara yönelik baskıların arttığı bir yıl olarak geride kalmıştır. Ekonomik krizin toplumsal alanda yarattığı tahribat kadın işçileri de yakından etkilemiştir. Binlerce kadın işçi kriz bahanesi ile işten çıkarılmış, sendika hakkı için onlarca kadın işçi iş yerlerinde direnmiş ve halende direnmeye devam etmektedir.

· Flormar’da 100’den fazla kadın işçi sendika hakkı için bu yıl 8 Martı direnişle karşılamaya hazırlanmaktadır.

· Aydın’da yer alan Sibaş fabrikasında sendika üyesi oldukları gerekçesi ile işten atılan ve direnen kadın işçiler yine bu yıl 8 Martı emekleri ve gelecekleri için direnişle karşılamaya hazırlanmaktadır.