Biz Türklerin kendi kişisel gözlemlerime göre üç değişik kültürel özelliği var: Birincisi iletişim özürlüsü olması, biz kendi kendimizle konuşuruz, ama dış dünya ile konuşamayız. Dünya bizi niye anlamıyor deriz ve hep başkalarını öngörüslü ve dar kafalı olmakla suçlamaya hazırız, bize komplo kurulduğuna inanırız, ama biz hiç onlarla nasıl iletişim kurabiliriz diye düşünmeyiz.

Bu kişisel yaşantımızda da böyledir. Yakın dostlarımızla haberleşmeye çalışmayız ama onları yıllardan sonra görünce de sanki yanımızdan hiç ayrılmamış gibi davranırız. İletişim özürlülüğümüz her zaman başımıza büyük işler açar uluslararası ilişkilerde.

İkincisi; Bilim dilinde “Power distance-olarak bilinen ve Türkçe’ye Kuvvet Mesafesi diye çevrilebilecek davranışımızdır. Biz nerede resmi, nerede samimi, nerede laubali olacağımız pek kestiremeyiz. Özellikle kırsal kesimde etkin olan bu davranış, samimiyet ve laubalilik arasındaki çizgiyi pek bilememekten kaynaklanır. Adama alçak gönülülükle ve içtenlikle davranırsınız, bir kaç dakika sonra onlar kendilerini senin kırk yıllık çocukluk arkadaşın gibi görürler kendilerini ve “enseye tokat” davranışı sergilemeye kalkarlar. Bir şey söylersiniz, hemen kırılırlar ve adınız kibirliye çıkar. Bu özellikle iş hayatında olumsuz etkisini gösterdiği gibi özel yaşamda, günlük yaşamda da pek çok örneklerle karşımıza çıkar.

Üçüncüsü ise ulusça “Hafıza Kaybına uğramış” olmamızdır. Herşeyi unuturuz. Özellikle geçmişi unutmaya ve unutturmaya çalışırız. Bu konuda resmi politikalarımız olduğu kadar, hafızamızın belirli olayları unutmaya koşullandırıldığı da bir gerçektir. Bu yazımda da günlük ve politik hay huy içinde unutulan bir olayı ele alacağım. 1950 yılında, yani bundan 69 yıl önce Kore Savaşında destanlar yazan Türk Tugayı’nın kahramanlığını.

Olay Kuzey Kore ve Kızıl Çin kuvvetlerinin Güney Kore’yi ele geçirmek için saldırdığı zaman Birleşmiş Milletler Bayrağı altında bu saldırganlığı durdurmak için oluşturuan uluslararası barış gücüne katılan 5400 kişilik Türk Tugayı’nın Kunuri denilen bölgede yaptığı kahramanlıktır. Her ne kadar o zamanin siyasetçilerinin gereksiz bir kararı olsa da Mehmetçik emir dinledi ve Kore’ye gitti. Savaşta Birleşmiş Milletler bayrağı altında çarpışan Amerikan ev İngiliz kuvvetlerinin arka kanadını koruma görevi verilen General Tahsin Yazıcı ve Albay Celal Dora komutasındaki Türk Tugayı geri çekilen ABD ve İngiliz askerlerinin imha edilmesini önledi. Süngü takarak saldıran düşmanı durdurmayı başardı ve ABD ile İngiliz askerlerinin çember içine alınmasına engel olarak onların güvenlikli bölgeye çekilmelerine yardım etti. 27-30 Kasım günleri süren şiddetli savaşlarda 721 şehit, 168 kayıp ve 2111 de yaralı verdik. Onların bu kahramanlıkları Türkleri Amerikan kamu oyuna ve tüm dünyaya tanıttı. Tugayımızın yaptığı kahramanlığı, Amerikan Tarih Arşivlerinden derleyerek hatırlatmak istiyorum ve diliyorum ki, bu kahramanlık ve onu yaratan, şehitlerimiz ve gazilerimiz de unutulmasın ve her yıl 30 Kasım günü hatırlayalım.

"Ateş hattının ortasındaki 4500 askerin bir mucize yarattığını biliyoruz. Türklerin fedakarlıkları ebediyyen aklımızdan çıkmayacaktır.” -Washington [email protected]

"Türk Tugayının cesaretli savaşı, tüm Birleşmiş Milletler Kuvvetlerinde çok olumlu bir izlenim yarattı”.- Time

"Kore Savaşlarının sürprizi Çinliler değil, Türklerdi. Türklerin kahramanlıklarını tanımlayacak kelime bulmak mümkün değil”.- Abent Post

"Türklerin Künüri’de gösterdiği kahramanlık, şanlı tarihlerine layıktı. Türklerin bu savaşlarda gösterdikleri kahramanlık tüm dünyanın hayranlığını kazandı”.- Figaro

"Türkler tarih boyunca kahramanlık ve dürüstlükleriyle bilinirler. Bu özelliklerini koruduklarını Birleşmiş Milletlerin Kore’deki savaşlarında da gösterdiler”.- Burner - ABD Kongresi Üyesi

"Değerli müttefiklerimiz ve kahraman savaşçılar Türkleri tanımayan kimse kalmadı. Cephede büyük başarılar gösterdiler”.." - Claude Pepper, ABD Senatörü

"Türklere yardım için verdiğim olumlu oy hayatımda verdiğim en önemli oy oldu. Cesaret, kahramanlık ve yiğitlik eninde sonunda kazanır. Bu aşamada Türklerden üstün bir ulus tanımıyorum”.- Rose - ABD Senatörü

"Türkler uzun bir süredir düşmana karşı savaşarak ölürken, Amerikan ve İngiliz birlikleri geri çekiliyorlardı. Türklerin cephaneleri tükenmişti, sungulerini taktılar ve düşmana saldırarak dişe diş müthiş bir bir mücadele verdiler, sırtlarında yaralılarını taşıyarak ve savaşarak güvenli yerlere çekildiler. Pyongyand’da başları dimdik geçit töreni yaptılar”. - G.G.Martin –İngiliz Generali

"Türk Kuvvetleri Koredeki savaşlarda beklenenin çok üstünde büyük bir başarı gösterdiler”.- General Collings – Amerikan Ordu Komutanı

"Binlerce Birleşmiş Milletler askerinin düşman çember içinden kurtulmasını Türk askerlerinin kahramanlığına borçluyuz. Türk Askerleri, Türk Ulusunun bilinen kahramanlığına yeni ve unutulmaz bir sayfa eklediler."- Emanuel Shinwell – İngilere Savunma Bakanı.

"Kahraman bir ulusun kahraman askerleri. Siz Amerikan Sekizinci ve Dokuzuncu Ordularını çember içine alınmaktan, 2inci Tümeni de yok olmaktan kurtardınız. Buraya size Birleşmiş Milletler Gücü adına teşekkür etmeye geldim”.- General Walton H. Walker, Amerikan Sekizinci Ordu Komutanı

"Türkler kahramanların da kahramanıdırlar. Türk Tugayının yerine geiremiyeceği hiç bir görev yoktur."- General Douglas MacArthur – Birleş Milletler Kuvvetleri Baş Komutanı

"Koredeki askeri durum Amerikan halkı tarafından endişe ile izleniyor. Bu endişeli günlerde Türklerin gösterdiği kahramanlık Amerikan ulusuna ümit verdi. Onlara cesaret aşıladı. Türk Tugayı’nın verdiği hizmete Amerikan halkı büyük bir kıymetbilirlik gösteriyor. Çünkü onlar olmasaydı Amerikan Sekizinci Ordusu dağıtılmadan geri çekilemezdi. Türklerin kahramanlığı sayesinde Koredeki Birleşmiş Milletler Gücü çember içine alınmaktan ve komünistlerin eline düşmekten kurtuldu” .-Amerikan Ordu Radyosu Yorumcusu

Kahraman şehitlerimizi ve hayatta kalan gazilerimizi selamlıyorum. Onları unutmayalım.