11 Ekim Dünya Kız Çocukları Günü...

8 Mart Dünya Kadınlar Günü…

Gün çok ama gün yüzü görmüş dişi kişi yok.

Yanlış anlaşılmasın, feminist falan değilim, erkeğin fiziki gücünün üstünlüğüne saygı duyarım! Bana sorarsanız erkek ve kadın birbirini tamamlayan ve tamamlandığında muhteşem "bütün"ü oluşturan iki varlıktır. 
Gel gör ki, tek tanrılı dinleri geçtim, mitolojide bile kadın, erkek tarafından yaratılmış ve var olduğu andan itibaren ortalığı karıştıran, tehlikeli bir yaratık olarak lanse edilmiş. Çağlar boyu erkek tarafından eziklenmiş, sindirilmiş.. Cadı olmuş yakılmış! Uğursuz olmuş diri diri toprağa gömülmüş! Erkeği baştan çıkaran olmuş, recmedilmiş! 
Pamuklara sarmalayıp sevmek yerine iplere, çarşaflara, betonlara sarmalayıp öldürmüşler kadını...
Nedir bu "dişi güç" korkusu?
Bunu anlamak için ilk insana bakalım biraz! 
Ne olmuş da erkek ve kadın ayrımı başlamış ve erkek öne çıkıp kadını pasifleştirmiş? 
Doğa koşullarının etkileri altında baskılanan Homo sapiens (bugünkü insanın atası) elele yaşayan avcı toplum görüntüsü veriyor. Kadınlar bu çağda erkeklerle birlikte yiyecek toplamış, ava çıkmış… Hatta çoğu doğum yaparken öldüğünden ve sayıları azaldığından çok kıymetliymişler!
Avcılığın azaldığı ve toprağın keşfedildiği, ilkel tarım dönemi yani neolitik dönemde kadın hala çok kıymetli! Çünkü çapalı tarımın yeni tekniklerle gelişmesini sağlayan kadınlarmış. Buğday tanelerini öğütmek için daha geniş ve daha ağır taştan tekerleği yapanlar, taneleri korumak için kaplar hazırlayanlar, ilk çanak ve çömlekleri yapanlar kadınlarmış. Üstelik yün eğirmeyi ve örmeyi de bulmuşlar. O dönemden kalan heykellerde üretkenliğin ve bereketin sembolü "Tanrıça" figürleri var ki bu da kadının yerini gösteriyor.
Ne olduysa "öküz" yüzünden olmuş!
Öküzün, suyun ve rüzgârın gücünün bulunması, sabanın kullanılmaya başlanması ve madenlerin keşfedilmesi "kadın"ın sonu olmuş!
Erkek, öküzü ve rüzgârı arkasına alarak egemenliğini ilan etmiş! Kadını eve, çocukların başına yollamış, kendisi de toprak savaşlarına başlamış. Yani aslında çok uzun yıllardır içinde patlayan "ego" savaşlarına başlamış! Sonra da "öküz" heykelleri yapmışlar!
Sahne ortada uzun lafa ne hacet!
Kadın analitik, stratejik, empatik ve yaratıcı düşünce yapısıyla hep bir adım önde olmuş ve dolayısıyla tehdit olmuş erkek için!
Sonra da yakılmış, yıkılmış, gömülmüş...
Şimdi de birileri çıkmış kadın/kız çocuk haklarını savunuyor!
Öküz nerde?
Dağa kaçtı!