Üç kelimeyle özetlenebilir
Sarılmak, dayanmak, direnmek.
Biliyorum; hayatın çemberinden geçerken
büyük sorunlarla karşılaştınız ya da karşılaşıyorsunuz.
Hepimiz öyleyiz...
Dünyaya bakışınızla örtüşmeyen yüzlerce
engel çıkarılıyor karşınıza bazen susmak zorunda
kalıyorsunuz.
Ahlakın en sıradan değerleri bile, gözlerinizin
önünde istismar ediliyor, bazen susuyor
bazen şiddetle karşı çıkıyorsunuz.
Karşı çıktığınızda; yanınızda yörenizde kimseyi
bulamıyor yapayalnız kalıyorsunuz.
Hırsızlığı meslek haline getirip, elde ettiği
ekonomik gücü kullanarak, üzerinizde baskı kurmaya
çalışan yüzlercesiyle karşılaşıyorsunuz hayatta.
Bütün gücünü; insanların en temiz duygularını
ve alın terini sömürerek doldurdukları cüzdanlarından
alan zavallıları görüyorsunuz birçok
yerde.
Biliyorum: istismara uğrayan, taciz edilen
çocuk ve kadınların çığlıkları kulaklarınızda çınlıyor,
gözyaşları yüreklerinize akıyor çoğu zaman.
Ama tutunmak gerekir. Direnmek, sarılmak
gerekir hayata...
Sormak, sorgulamak, karşı çıkmak, itiraz
etmek en çok bize yakışır.
Direnmek gerekir; üstüne üstüne yürümek,
her türlü ahlaksızlığın karşısında çelikten bir zırh
gibi onurlu ve dik durmak gerekir.
Aslında onurlu ve namuslu insanların hayata
karşı sorumluluklarının en temel göstergesi direnmektir.
Dayanmak gerekir; “acıyı bal eyleyerek” dayanmak.
Sessiz çığlıklarınız yıkmalı, bezirgan sofralarını.
Ne demişti Nazım Usta;
“Düşmezse düşmesin
Yakamızdan ölüm
Bizimde üstümüze
Güneş doğacak
Gülüm..
Gülüşüne bir kurşun
Sıksa da ölüm
Unutma ki umuda
Kurşun işlemez
Gülüm..”
Sarılmak gerekir;
Sıkı sıkıya sarılmak; öperek koklayarak sarılmak
sevdiklerimize.
Ciğerlerimizi kanatırcasına doldurmalıyız hayatı
içimize.
Unutmayalım ki;
Sarılırsak, dayanırsak, direnirsek ve tutunursak;
biz kazanacağız.
Cumhuriyet gazetesi yazarı Emre Kongar
ağabeyimiz dünkü yazısında ülkemizin içinde bulunduğu
kriz ortamını yazdığı gibi...
“Diren Hukuk Devleti...
Diren Özgür Medya...
Diren Demokratik Muhalefet...
Diren Demokrasi...”