Cahil,
Özgür seçim duygusundan “ yoksun “ yaşar...

Gözü var,
Görmez , göremez...
Kulağı var,
İşitmez , işitemez...
Teni var,
Hissetmez , hissedemez...

Sadece,
Seçtiğini zanneder...
Zannettiği bu duyguyla,
Seçtiğine,
Kul olur , köle olur...

Cahili,
Seçiminde özgür bırakmak,
Aydınlatmamak,
Seçim istemek...

Hadımım diyen adama,
Kaç çocuğun var ?
Sorusunu sormak gibi bir duygudan öteye gidemez...

İŞİN ACI TARAFI

Cahil kitleleri...
Kullananlar,
Beslenenler,
İktidarlarını devam ettirenler...

Bilimin önünü,
Sanatın önünü tıkayıp,
Yönettikleri toplumları...
Ortaçağ karanlığına sürükleyenlerdir...

Sonuçta...
Cahil,
Cahili seçer...

Seçilen cahil...
Halk benim der...

Nasıl olsa !...
Devlet,
Benden yana...
Ordu,
Benden yana...
Öyleyse!
Para da bende,
Güç de bende edasıyla yönetir...

Küçük,
Yalanlardan başlayıp,
Büyük yalanlarla seçim üstüne,
Seçim kazanmaya devam eder...

Her şey oldum egosuyla da,
Ülkenin ve toplumun,
Yıllarını çalıp götürür...

Yine sonuçta!
Bu egoyla devlet yönetenler,
Tarihte hep var olmuşlardır...
Ancak,
Sonları hep “ yalnızlığa “ mahkum olmuştur...