Yaşayan literatürde sohbet, muhabbet, konuşma, dertleşme kelimelerinin yerini “dedikodu” kelimesi alalı hayli zaman oldu. En masum şekilde yanımızdakini hoş sohbet yapmaya çağırırken “gevezelik” kelimesini kullanıyoruz. Ötekinden bir üçüncü şahıs olarak dert yanma şeklinde bahsetmeyi kaldıracak bir kültürümüz mevcuttu da ötekinin açığını aramaya ve yakasını aleme açmaya endekslendiği günden beri sohbetlerimiz de kirlendi.  Her kapıdan her ağızdan ötekini “gömme” ayağını kaydırma, hakkında algılar yaratma onu etiketleme bir tarafa yamama artık sohbetlerimizin vazgeçilmez konusu. Öyle ki falancının durumunu paylaşımını takip edip kendine ders çıkarma niyetli değil oradan şikayet devşirme ebeveynlerin bile çocuğunun önüne geçti.

      Youtube kanalımız FORWARD TV’de konuğum TELE 1 hafta sonu ana haber spikeri Burçin Atılgan idi. Bizde yer yer sohbetin akışına göre üçüncü şahısları konuştuk. Topluma mal olmuş Gülgûn Feyman gibi Merdan Yanardağ gibi pek çok isimleri konuştuk. Ne için minnet için, hatırlanma ve hatırlatılmaları adına. Orada değerli hocam Burçin Atılgan bir habercinin karakter sınırlarını çizerken dedikodudan uzak durmak bir kenara bu işe talip kişilerin bu ortamlara karşı vakarlı durması gerektiğinden bahsetti.

             Ben meseleyi biraz daha geniş tutarak diyorum ki işinizde aile hayatınızda, psikolojinizde bir tekleme varsa şunlara bakılmasını isterim:

              Ne kadar ötekinin hayatının hakkım olmadığı kadar içindeyim? Falancanın hayat çizgisi değişimleri, dönüşümleri etrafında onların bu boşluklarını nerelerde kullandım? Ötekini yaftalama, ayağını kaydırma, kötülüğünü temenni etme adına neler yaptım? Başkasının yıkımından acılarından nasıl bir haz aldım? Başkasının hakkı iftira ve kumpaslarla bağırtıla bağırtıla elinden alınırken hak sahibinin yanında durmayı bırak onun bu halinden nasıl bir hedonizm çıkardım? Bu sorulara cevap bulduğunuzda hem yaşamınızda hem de toplumsal hayatta içinde bulunduğunuz kaotik durumdan çıkacak bir kapının da anahtarını bulmuş olacaksınız. Esen kalınız.