Ataerkilliğin gizli egemen zihniyet olduğu işbu topraklarda bir erkeğin kimlik öğelerinden biri de takım tarafgirliğidir. Nasıl siyasette bir liderin tarafgiri isen bir de uğruna öleceğin(!), küfredeceğin bir takım gereklidir.

Seçim şansı sınırlıdır; çevre hâkim etmendir. Muhtemeldir ki milliyetçiliğini güdeceğin bir ırkın doğuştan bellidir. Şehitlik mertebesi için din de bellidir. Sıra baba, dede ya da girmek istediğin arkadaş çetesinin hâkim etmen olacağı takım seçimindedir. Ve artık hem ırkın hem dinin hem takımın en büyüktür. En büyük lider seçimi ile ataerkil düzen erkeğinin, eğitim ve zevk anlayışı gerektirmeyen ana dört karakter girdisi oluşmuştur.

Irkımın üstün olduğu gizli hissinden sıyrılmak, dinler tarihini okumak ve de en nihayetinde her türlü lider aşkından sıyrılmak uzun yıllarımı aldı...

                           ***

Üç yıl evvel ilk yazımda analizsel isyan teşebbüsünde bulunmuşum böyle; öz olarak aynı tespit noktasında dursam da kendimi çok kasmış gördüm. Nefes almak isteyen insanların mecburi meşgale edinimiyle çok dalga geçmişim gibi olmamış mı biraz?

Ra’ad olmak lazım mı ne?! Tüm adaletsizliklere, cahilliğe rağmen... Yaşamaya çalışmak lazım. Yaşamak direnmek midir?