SON günlerde, siyaset piramidimizin  en üstünde yer alan zat-ı şeriflerin, birbirlerine söyledikleri sözleri, sataşmaları, laf atmaları, küfürleşmeleri duydukça, Şener Şen ve İlyas Salman’ın ‘’Çiçek Abbas’’ isimli, o enfes, ‘’kült’’ filmini hatırlıyorum.
Minibüs şoförü Şakir ile aynı kıza âşık olan muavini Abbas’ın tatlı rekabetini konu alan filmde, aynı biçim giyinmiş ikilinin, şoförler kahvehanesindeki atışmaları gözümün önüne geliyor.    
Kamyon arkası yazılarındaki sözlerle birbirlerine üstünlük sağlamak için atışmaları kulağımdan gitmiyor:
-Kuzu kurdun, yol fordun
-Sollama beni, ezerim seni… 
gibi onlarca özlü(!) söz birbiri ardına savruluyor.
Şimdilerde Tayyip Bey, Ana Muhalefet lideri Kemal Bey’e, ‘’Bay Kemal’’ diye hitap etmeye başladı.
Bu aslında, Tayyip Bey’in temelde dayandığı, güç aldığı ‘’lümpen’’ toplum katmanlarının jargonunda, ‘’küçümsemenin’’ özel bir vurgusunu oluşturuyor.
Bu küçümsemenin ardından, birincisi kendi seçmen kitlesine, nasıl babayiğit bir kabadayı olduğunu göstermek, ikincisi de Kemal Bey’i  kendi küfür kültürü alanına çekmek için, ‘’terbiyesiz’’, ‘’ahlaksız, ‘’kanalizasyon çukuru’’ gibi, seviyesi gittikçe düşen sıfatlar sıralıyor.
Ona, yandan Devlet Bey de katılıyor.
Ne yazık ki Kemal Bey de bu tuzağa düşüyor.
O da benzeri sıfatlarla giydiriyor.
Böylece Tayyip Bey’in düzeyine iniyor.
Kemal Bey’in açmazını anlıyorum.
Tayyip Bey’e aynı biçimde cevap vermezse, ortalama Türk seçmeninin ‘’bak buna da yanıt veremedi, pısırık adam’’ diyeceği endişesini taşıyor.
Cevap verdiğinde de Tayyip Bey’e yakışan, Kemal Bey’in efendiliğine ve almış olduğu aile terbiyesine yakışmıyor.
Şener Şen ve İlyas Salman’ın ‘’Çiçek Abbas’’ filmindeki atışmaları, bizim siyaset zirvesindeki atışmaları yanında bir ‘’edebiyat ziyafeti’’ lezzetinde kalıyor.
…
Yakında, televizyonlarda şöyle bir atışma duyarsam hiç şaşmayacağım:
-Köprü altı cam cam
-Seni öpsün amcam
… 
-Onu öyle demezler
-Peynir ekmek yemezler
-Ben de seni öpmezsem
-Bana da Başkan demezler
…
Vah zavallı siyaset vah!