Tarihsel bir önem atfedilen CHP Kurultayı’nda iki gün boyunca tam anlamıyla bir salınım yaşadı. Örgütler ve delegasyon ağırlıklı olarak partiyi daha sol, halkçı ve yurtsever bir çizgide konumlandırmaya çalışırken; etkili bir kanat ise partiyi daha sağ ve liberal bir zemine çekmek için yoğun bir baskı uyguladı.

Gerilim ve salınım son gün sabahın ilk ışıklarına kadar sürdü.

Siyaset, program ve ideoloji tartışılmayınca ister istemez kişiler, daha doğrusu bazı isimlerle özdeşleşen siyasal eğilimler üzerinden bir mücadele yaşandı.

Parti merkezi, kurultayı ve bir ölçüye kadar doğal karşılanması gereken gerilimi iyi yönetemedi. Salona kargaşa hâkimdi. Liste mücadelesi, pusuların kurulduğu bir kabile savaşına dönüştü. Anahtar listelerin de anahtarları çıktı. Parti merkezi listeleri oluştururken, inanılmaz bir tutarsızlık sergiledi.   

Örneğin, Cemal Canpolat gibi, partide sol kimliğiyle tanınan, saygın, araştırma kitapları bulunan, İstanbul’da İl Başkanlığı yapmış, örgütü tanıyan  fakat aday olmayı düşünmeyen önemli bir işadamına bile oyun oynandı. Canpolat’ı ısrarla aday olmaya ikna edip, sonra da listeye koymamak tam anlamıyla skandaldı.

Sonuçta örgüt, CHP’yi daha da sağa çekmeye çalışan güçlere izin vermedi. Delegasyon, partiye sol bir ayar çekti. Genel Merkez listesinin yüzde 10 gibi yüksek oranda delinmesinin anlamı budur.