34 ülkeden 38 binin üzerinde kişinin katıldığı ankete göre ahlaklı olmak için tanrıya inanmanın gerekip gerekmediği görüşü refah ve eğitim düzeyine bağlı olarak değişiyor. Zengin ülkelerde yaşayan eğitimli insanlar, ahlaklı olmak için tanrı inancının gerekmediğini düşünüyor. Yoksullarda görüş tam tersi.

Genel olarak katılımcıların yüzde 45’i tanrı inancının ahlaklı olmak için gerekli olduğu görüşünde. Ancak araştırma görece zengin ve yoksul ülkeler arasında ‘god gap’ adı verilen gelirler arası inanç farkını ortaya koydu.

Örneğin ankete katılan ülkeler arasında kişi başına düşen gayri safi yurt içi hasılası en düşük Kenya’da katılımcıların yüzde 95’i bir kişinin ahlaklı olabilmesi için tanrı inancının gerekli olduğu görüşünde.

En zengin ülke İsveç’te ise katılımcıların yalnızca yüzde 9’u iyi ahlak ve tanrı inancı arasında bağ görüyor..

Türkiye’de iyi değerlere sahip olmak için tanrı inancının gerekli olduğunu düşünenlerin oranı ise yüzde 75.

Ankete göre tanrı inancının ahlaklı olmak için gerekli olduğu inancı görüşü Türkiye, Meksika, Güney Kore ve ABD’de yıllar içinde düşüş gösterdi. 2002’de yüzde 84 olan oran 2019’a gelindiğinde yüzde 75’e geriledi.

Anket ülkelerin kendi içinde de zengin ve yoksulların tanrı ve ahlak konusundan farklı görüşleri bulunduğunu ortaya koydu.

Örneğin ABD’de yüksek gelirli ile düşük gelirliler arasındaki fark yüzde 24. Yoksul kesimde iyi olmak için tanrı inancının gerekli olduğunu söyleme oranı daha fazla.

Anketin yazarları gelişmekte olan ekonomilerde insanların daha inançlı olduğu ve dinin hayatlarında önemli bir yer tuttuğu sonucuna vardı.

Avrupa ve Kuzey Amerika ülkelerinin çoğunda eğitimli bireyler daha çok ahlaklı olmak için tanrı inancının gerekli olmadığı görüşünde. Bu eğilim gelir düzeyiyle paralellik gösteriyor çünkü eğitim ile gelir arasında doğrudan bir bağ söz konusu.