Ali Erbaş hakkında  suç duyusu

Ali Erbaş hakkında suç duyusu

Yolsuzlukla Mücadele Dernek Başkanı Tevfik Diker, Diyanet İşleri Başkanı Ali Erbaş hakkında Ankara Cumhuriyet Başsavcılığı’na şikayette bulundu. 

Yolsuzlukla Mücadele Dernek Başkanı Tevfik Diker, Diyanet İşleri Başkanı Ali Erbaş’ın Ayasofya Cami’deki yaptığı konuşmalardan dolayı suç duyurusunda bulundu. 

Diyanet İşleri Başkanı Ali Erbaş, Ayasofya’da okuduğu cuma hutbesinde, “Fatih Sultan Mehmet Ayasofya’yı cami olması için vakfetti. Bizim inancımızda vakıf malı dokunulmazdır, dokunanı yakar! Vakfedenin şartını çiğneyen lanete uğrar” ifadelerini kullanmıştı. Erbaş’ın bu sözleri Atatürk’ü hedef aldığı şeklinde yorumlandı ve büyük tepki çekmişti. 

Diker’in Atatürk Aleyhine İşlenen Suçlar kapsamında Diyanet İşleri Başkanı Ali Erbaş hakkında suç duyurusunda bulunduğu öğrenildi.

Yolsuzlukla Mücadele Derneği'nin savcılığa verdiği suç duyurusunun tam metni şöyle:


SUÇ KONUSU : 5816 sayılı yasanın (Atatürk Aleyhine İşlenen Suçlar Hakkında Kanun)
MADDE 1 ; Atatürk'ün hatırasına alenen hakaret eden veya söven kimse bir yıldan üç yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır.
Atatürk’ü temsil eden heykel, bust ve âbideleri veyahut Atatürk’ün kabrini tahrip eden, kıran, bozan veya kirleten kimseye bir yıldan beş yıla kadar ağır hapis cezası verilir.
Yukardaki fıkralarda yazılı suçları işlemeye başkalarını teşvik eden kimse asıl fail gibi cezalandırılır.
MADDE 2 ; Birinci maddede yazılı suçlar; iki veya daha fazla kimseler tarafından toplu olarak veya umumi veya umuma açık mahallerde yahut basın vasıtasıyla işlenirse hükmolunacak ceza yarı nispetinde artırılır.
Birinci maddenin ikinci fıkrasında yazılı suçlar zor kullanılarak işlenir veya bu suretle işlenmesine teşebbüs olunursa verilecek ceza bir misli artırılır.
MADDE 3; Bu kanunda yazılı suçlardan dolayı Cumhuriyet savcılıklarınca re’sen takibat yapılır.
MADDE 4 ; Bu kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
MADDE 5 ; Bu kanunu Adalet Bakanı yürütür
 
İTİRAZ NEDENİM :  Toplum ve özellikle de “ulus” olmak için mutabakat, bunun için de asgari müştereklerde paylaştığımız ortak değerler olmak zorundadır. Bu değerlerden birisi de; Türkiye Cumhuriyeti'nin kurucusu ve Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin ilk Cumhurbaşkanı Mustafa Kemal Atatürk olup, Milletin temsilcilerinden oluşan Türkiye Büyük Millet Meclisi’nin çıkardığı 5816 sayılı Atatürk Aleyhine İşlenen Suçlar Hakkında Kanun ile Mustafa Kemal Atatürk'ün hatırası, topluma malolmuş manevi şahsiyeti, alenen yapılan hakaret, söylenen küfür, tahkir ve tezyif içeren söz, yazı ve eylemlere karşı özel koruma altına alınmıştır.
Memleketin düzenini ve hukuki yararları koruyan en önemli vasıta kanundur. Ceza kanunları; kişi hak ve hürriyetlerinin korunması, kamu düzeninin gözetilmesi ve kamu barışının sağlanması amaçlarına hizmet eder. Bu amaçlara ulaşmanın yolu ise, doğru dürüst ceza kanunları çıkarmak ve bunları istisnasız uygulamaktan geçer. Aksi halde; yani keyfi çıkarılan veya doğru dürüst çıkarılıp da gereği gibi tatbik edilmeyen kanun, toplumun hukuka olan inancını zedeler. Adında “kanun” yazan, fakat içeriği iyi olmayan veya layıkı ile tatbik edilmeyen veya edilemeyen kanun topluma, kişi hak ve hürriyetleri ile hukuk düzenine fayda yerine zarar verir. Toplumsal mutabakatın bir sonucu olarak şahsi mülahazalar dışında çıkarılması gereken ve hukuk düzenine hizmet etmesi beklenen kanunlar, toplumun istek ve ihtiyaçlarına cevap vermek zorundadır.
Kamu otoritesi; kanunlarla koruma altına alınan hukuki yarar ve değerlere karşı işlendiği iddia edilen suçların soruşturulup kovuşturulmaları, bu tür eylemlerin önlenmesi konusunda samimi hareket etmeli, suça göz yummamalı, sessiz ve seyirci kalmamalı, kanunların kabulünde ve uygulanmasında rasyonel, hukuki, eşit ve dürüst davranmalıdır. Toplum düzeninin esası hukuk olup, en önemli kaynak olan kanunların lafzında ve tatbikinde hukukun evrensel ilke ve esaslarından vazgeçilemez. Aksi halde olduğu ileri sürülen düzen; sübjektif, sert ve keyfi nitelikler taşır.
 
AÇIKLAMALAR :
- “SUÇTA VE CEZADA KANUNİLİK” PRENSİBİ SEBEBİYLE; suç olmayan fiilden kimseye ceza verilemeyeceği gibi, suç olan fiilden dolayı da faile ceza tatbikinden kaçınılamaz. Bir ceza kanunu yürürlükte olduğu müddetçe uygulanmalıdır. Ceza kanununun metruk, yani uygulanmaz halde bırakılması doğru değildir. Bir ceza kanununa ihtiyaç yoksa veya gelişen ihtiyaca göre kanun değiştirilmesi gerekmekte ise, bunun yapılacağı yer kanun koyucu olarak kabul edilen parlamentodur.
31.07.1951 tarihinde yürürlüğe giren 5816 sayılı Kanunun 3. maddesine göre; bu Kanunda yazılı suçlardan dolayı cumhuriyet başsavcılıkları tarafından re’sen, yani şikayete ihtiyaç olmaksızın soruşturma başlatılır. Herkes, Atatürk’e hakaret suçunun işlendiği iddiasıyla ihbar niteliğinde şikayette bulunabilir. 5816 sayılı Kanunda öngörülen suçun işlendiği gerekçesiyle açılan kamu davasına kim müdahil/katılan olarak katılabilir?
İlk bakışta, her Türk vatandaşının bu suçun mağduru olarak davaya katılabileceği söylense de, kanaatimizce bu hak Devleti temsil eden Cumhurbaşkanına veya Adalet Bakanlığına aittir. Atatürk'e hakaret suçundan açılan soruşturma ve kovuşturmalar; 5816 sayılı Kanunun çıkarılma amacı ve gerekçesi uyarınca, Devleti ve Milleti temsil eden kamu otoritesi tarafından “mağdur” sıfatıyla takip edilmelidir. Ceza mahkemesi, 5816 sayılı Kanunu ihlalden açılan kamu davasını “katılan” sıfatına sahip Cumhurbaşkanlığına bildirmeli ve Cumhurbaşkanının kamu davasına “suçtan zarar gören/mağdur” sıfatıyla katılması prosedürünü tamamlamalıdır.
Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin kurucusu Atatürk’ün şahsının modern Türkiye’nin simgesi olduğu inkar edilemez. Türk Parlamentosu, bu değere bağlı Türk toplumunun hislerine haksız saldırıda bulunulmasını önlemek amacıyla bu Kanunu çıkarmış ve toplumun haklı vicdanını gözetmiştir.
Türkiye Cumhuriyeti; muhtelif kimliklerden oluşan, dine ve mezhebe inananların birlikte yaşadığı halklar topluluğu değildir ve de olmamalıdır. Türkiye Cumhuriyeti; ortak değer, sevinç ve üzüntüleri paylaşan Türk Milleti’nin yaşadığı bir memlekettir. Mustafa Kemal Atatürk’ün kurduğu Devlet, ulus ruhu bilinci ile hareket eden Türk Milleti’ne aittir. Atatürk’ün hatırasına hakaret veya sövme fiilleri, esasında Türkiye Cumhuriyeti’nin kurucusu olan Atatürk’ün temsil ettiği değerlere ve 10 Kasım 1938 tarihinde vefat etmiş olsa da şahsına yöneliktir. Korunması gereken hukuki yarar ise, Atatürk’ün temsil ettiği değerler ve şahsı olmalıdır.
Atatürk’ün manevi şahsiyetine ve hatırasını korumaya yönelik 5816 sayılı Kanun; tabulaştırma veya her yönüyle Atatürk’ü dokunulmaz ve eleştirilmez kılma maksadı taşımamaktadır. Hiç kimse; bu tür gerekçe ve düşünce açıklama hürriyetinden hareketle, Türkiye Cumhuriyeti’nin kurucusunun temsil ettiği değerleri ve şahsını hedef almak suretiyle hakaret etme veya sövme hakkına sahip değildir. Bu koruma, Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin saygınlığını ve Türk Milleti’nin özel önem verdiği bir değerin gözetilmesi amacına hizmet eder.
 
- HAKARETTEN ZİYADE “AŞAĞILAMA” olarak Kanunda yerini bulan suç tipleri de mevcuttur. Örnek verecek olursak; TCK m.216’da düzenlenen halkı kin ve düşmanlığa tahrik veya aşağılama suçunda korunan hukuki değer kamu barışıdır. “Aşağılama” ibaresi, suçun konusunu oluşturan değerlere duyulan saygınlığı azaltmaya yönelik davranışları ifade eder. Ancak aşağılama eyleminin alenen gerçekleşmesi ve kamu barışını bozmaya elverişli olması gerekir. Madde gerekçesine göre suçun oluşması için; halkın sosyal sınıf, ırk, din, mezhep, cinsiyet veya bölge bakımından farklı bir kesimin ya da halkın bir kesimini oluşturan gayrimuayyen sayıdaki kişilerin aşağılanması veya tahkir edilmesi gerekir.
Devletin egemenlik alametlerini aşağılama suçunun düzenlendiği TCK m.300’ün birinci fıkrasında Türk bayrağını yırtmak, yakmak veya sair surette aşağılamak, ikinci fıkrada ise istiklal Marşı’nı alenen aşağılamak eylemlerine yer verildiği görülmektedir. Yine TCK m.301/1-2’de; Türk Milletini, Türkiye Cumhuriyeti Devletini, Türkiye Büyük Millet Meclisini, Türkiye Cumhuriyeti Hükümetini, Devletin yargı organları ile kurum ve organlarını, Devletin askeri veya emniyet teşkilatını alenen aşağılama suçunun düzenlendiği görülmektedir.
5816 sayılı Atatürk Aleyhine İşlenen Suçlar Hakkında Kanun; Türkiye Cumhuriyeti’nin kurucusu ve Türkiye Cumhuriyeti Devleti’ni temsil eden ilk Cumhurbaşkanı Mustafa Kemal Atatürk'ün hatırasına ve heykellerine saldırılması sebebiyle ve Türk Ceza Kanunu’nda öngörülen yaptırımların bu hukuka aykırılıkları yeterince önlemediğinin anlaşılması üzerine çıkarılmıştır. Türk Parlamentosu, modern Türkiye’nin kurucusu Mustafa Kemal Atatürk’ün hatırasına hakaret eden ve Türk toplumunun duygularına ve ortak değerine zarar verip kamuoyunda tepki toplayan eylemleri özel olarak cezalandırmayı tercih etmiştir.
Menderes Hükümeti döneminde çıkarılan Kanunun gerekçesinde; “Milli mücadelenin kahramanı ve memleketin kurtarıcısı Atatürk, Cumhuriyetin ve inkılaplar rejiminin sembolü olması hesabıyla hatırasına, eserlerine ve onu ifade eden varlıklara vaki olacak tecavüzler, bilvasıta Cumhuriyeti ve inkılaplar rejimine tevcih edilmiş bir mahiyet arz edeceğinden, bunlara karşı işlenen ve amme efkarında derin akisler yaratmakta olan suçların failleri hakkında mevzuatımız hususi hüküm ve müeyyideleri ihtiva etmemekte ve cumhuriyet savcılarının re’sen takibata girişmelerine müsait bulunmamaktadır. TCK m.480 ve 482’ye göre; faillere verilecek ceza, miktar ve mahiyet itibarıyla Atatürk’ün manevi varlığına tecavüz edenler hakkında vicdani ammeyi tatmin edecek yeterlilikte görülmediğinden, bu Tasarının hazırlanmasına lüzum hasıl olmuştur.” denilmektedir.
5816 sayılı Kanunun Tasarı görüşmeleri sırasında, TBMM Anayasa Komisyonu’ndan alınan 12 Temmuz 1951 tarihli ve 1/167 sayılı Rapora göre; bir kanunun şahsi veya umumi olup olmadığının tayininde kıstas, kanunun muhatabıdır. Eğer kanun bir şahsa veya bir sınıf ve zümreye hitap ediyorsa şahsi, umuma hitap ediyorsa umumidir. Tasarıda öngörülen suçları işleyen herkese istisnasız şekilde bu Kanunun hükümleri tatbik edileceğinden, Kanun hükümleri şahsa veya sınıfa hitap etmeyip, Ülke dahilinde bulunan herkese uygulanacağından, 5816 sayılı Kanun Tasarısı umumi nitelik taşımaktadır. Atatürk’ün hatırasına karşı işlenecek suçlar hakkında Türk Ceza Kanununa veya ayrı bir kanuna cezai hükümler koyulması veya kamu vicdanına şiddetli tesiri bakımından milli vicdanın ve asayişin korunması adına re’sen kamu davası açılması gibi hususlar “imtiyaz tesis etmek” anlamına gelmeyecektir.
TBMM Tutanak Dergisi’nin 04.05.1951 tarihli 7. cildinde yer verildiği üzere; 5816 sayılı Kanunun müzakerelerinde, bazı eleştirileri cevaben söz alan dönemin Başbakanı Adnan Menderes’in, “…Bu memleketin manevi cephesini yıpratmak isteyenler elbette vardır. Bir tecavüzü ile memleketi heyecana sevk edip bu heyecanı istismar etmek isteyenler bulunabilir. Bir gecede elli tane heykele hücum edebilmek ve ‘memlekette fevkalade hal vardır’ manzarasını uyandırmak ve memleketi baştanbaşa heyecana sevk etmek zor bir iş değildir. Bütün bunları vaktinde hesap etmek ve kanuni tedbirlerini almak mecburiyetindeyiz.” ifadeleri ile 5816 sayılı Kanunun gerekliliğini savunduğu görülmektedir.
 
5816 sayılı Kanun; Türk Ceza Kanunu’nda öngörülen genel hakaret ve aşağılama eylemlerine ilişkin suç tiplerinden bağımsız olup, Türkiye Cumhuriyeti'nin kurucusu Mustafa Kemal Atatürk’ün manevi şahsiyetinin ve hatırasının korunmasını amaçlamaktadır. 5816 sayılı Kanunun 1. maddesinde suça konu eylemin tanımlandığı, 2. maddesinde suçun nitelikli hallerine yer verildiği (basın yoluyla işlenmesi, umuma açık yerlerde işlenmesi gibi), m.1/1’de manevi şahsiyete hakaret suçunun, m.1/2’de ise Mustafa Kemal Atatürk’ü temsil eden heykel, büst ve abideler ile Atatürk’ün kabrinin fiilen korunması için suça konu bazı seçimlik hareketlerin tanımlandığı görülmektedir. 5816 sayılı Kanunun 1. maddesinin 1. fıkrasında tanımlanan Atatürk’ün hatırasına alenen hakaret veya sövme suçlarının işlenebilmesi için “aleniyet” unsuru tek başına yeterlidir. 5816 sayılı Kanun m.1/1’de, TCK m.125/1’in aksine “ihtilat” unsuru aranmaz.
Bununla birlikte; Kanunun 1. maddesinde öngörülen manevi şahsiyete hakaretin bir yıldan üç yıla kadar hapis cezasını öngördüğü, ikinci fıkrada düzenlenen heykel ve büstlere zarar verilmesi eylemi için bir yıldan beş yıla hapis cezası öngörüldüğü gerekçesi ile Atatürk’ün heykel ve büstlerinin manevi şahsiyetinden daha fazla korunduğu, bu durumun Kanunun amacına ve ruhuna aykırı olduğu ileri sürülebilir. Ancak heykel ve büstlere zarar verme eylemleri bakımından hapis cezasının daha ağır olmasının, kamu malına zarar verme suçunun da konusunu oluşturan eylem tipi olması bakımından nitelikli ve haklı bir ayırımı gerektirdiğini, TCK m.152’de nitelikli halleri düzenlenen kamu malına zarar verme suçunda da bir yıldan dört yıla kadar hapis cezasının öngörüldüğünü, işlediği bir eylemle birden fazla suçun oluşmasına sebebiyet veren kişinin, TCK m.44 uyarınca bunlardan en ağır cezayı gerektiren suçtan dolayı cezalandırılacağını belirtmek isteriz. Dolayısıyla 5816 sayılı Kanununun 1. maddesinin birinci ve ikinci fıkralarında düzenlenen suç tipleri bakımından farklı üst hadden hapis cezası öngörülmesi hususunun, Atatürk’ün manevi şahsiyeti ile büst ve heykelleri arasında kıymet takdiri yapıldığı veya korunan değerlerin yarıştırıldığı şeklinde yorumlanamayacağı fikrindeyiz.
5816 sayılı Kanunda tanımlanan özel suç tipi hakkında Yargıtay içtihatlarında izlenen genel tavır; somut olay özelinde değerlendirilmek üzere, failin “Atatürk’ün manevi şahsiyetine hakaret” kastı ile gerçekleştirilip gerçekleştirilmediği, eylemin 5816 sayılı Kanun ile korunan hukuki amacı ihlal edip etmediği, yani Atatürk’ün hatırasına hakaret niteliği taşıyıp taşımadığı yönündedir. Suça yönelik özel kastın oluşup oluşmadığının yeterli bulgularla tespit edilmesi ve suç kastının teşhisinde sanığın geçmişte izlediği tutum ve davranışlarının da dikkate alınması mümkündür. Ancak yerel mahkemece verilen mahkumiyet kararlarında, söz konusu beyana veya davranışa yapılan bu müdahalenin “demokratik toplumda gerekli ve ölçülü” olduğunun ilgili ve yeterli sebeplerle gerekçelendirilmesi gerekir.
 
KANUNDA ÖNGÖRÜLEN HAKARET (madde-i mahsusa tayini veya sövme, yani küfür) halleri; genel suç olması itibariyle TCK m.125, bağımsız bir suç tipi olarak ölen kişinin hatırasına hakaret suçunun düzenlendiği TCK m.130, Cumhurbaşkanına hakaret suçunun düzenlendiği TCK m.299, yabancı devlet bayrağına karşı hakaretin düzenlendiği TCK m.341, yabancı devlet temsilcilerine karşı hakaretin düzenlendiği TCK m.342/2’dir. Ölüm hadisesi ile kişilik son bulacağından, ancak hayatta bulunan kişilere karşı hakaret suçu işlenebilecektir. Bu sebeple, manevi varlığı temsil eden “onur” ve “şeref” gibi kavramlar da, ancak yaşayan kişiler açısından korunabilecektir. Bununla birlikte TCK m.130; insan onurunu ve saygınlığını gözeterek ölen kişinin manevi varlığını temsil eden “hatırasını” korumakta ve hayatta olmadığı için kendini savunamayacak durumda olan ölünün her türlü tecavüzden korunması için aile şerefine üstünlük tanımaktadır. Vefat eden için manevi şahsiyet, “hatıra” olarak kabul edilmekte ve hayatta olmadığı için kendisini savunamayan kişinin hatırasının korunması amaçlanmaktadır.
 
HUKUKİ DELİLLER :
1. 24 Temmuz 2020 tarihinde Ayasofya Camiinin İbadete Açılış Töreninde yapmış olduğu Konuşmaların Sosyal Medyada ve Basındaki Sözlü Kanıtları ve Delilleri,
 
HUKUKİ SEBEPLER : 5816 Sayılı Atatütk Aleyhine İşlenen Suçlar Hakkındaki Kanun ve ilgili mevzuat,
 
SONUÇ ve İSTEM : Yuakrıda arz ve izah edilen nedenlerle ve resen gözetilecek sebeplerle; ŞÜPHELİNİN SÖZLÜ BEYANLARININ Ayasofya Camiinin 24 Temmuz 2020 tarihinde İbadete Açılması nedeniyle doğrudan ulu önder Mustafa Kemal Atatürk'e yönelik düşünce açıklamasını aşan, Atamızın şahsına yönelik hakaret içeren ifadelerden oluştuğu ortadadır. Şüphelinin eylemi 5816 sayılı Atatürk Aleyhine İşlenen Suçlar Hakkında Kanunu'nun 1. ve 2. maddesini ihlal etmektedir.
5816 sayılı Atatürk Aleyhine işlenen Suçlar Hakkında Kanunu'nu;
“Madde 1 – Atatürk’ün hatırasına alenen hakaret eden veya söven kimse bir yıldan üç yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır.
Atatürk’ü temsil eden heykel, büst ve abideleri veyahut Atatürk’ün kabrini tahrip eden, kıran, bozan veya kirleten kimseye bir yıldan beş yıla kadar ağır hapis cezası verilir.
Yukarıdaki fıkralarda yazılı suçları işlemeye başkalarını teşvik eden kimse asıl fail gibi cezalandırılır.
Madde 2 – Birinci maddede yazılı suçlar; iki veya daha fazla kimseler tarafından toplu olarak veya umumi veya umuma açık mahallerde yahut basın vasıtasiyle işlenirse hükmolunacak ceza yarı nispetinde artırılır.
Birinci maddenin ikinci fıkrasında yazılı suçlar zor kullanılarak işlenir veya bu suretle işlenmesine teşebbüs olunursa verilecek ceza bir misli artırılır.
Madde 3 – Bu kanunda yazılı suçlardan dolayı Cumhuriyet savcılıklarınca re’sen takibat yapılır.
Madde 4 – Bu kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
Madde 5 – Bu kanunu Adalet Bakanı yürütür.” hükümlerini içermektedir.
2- Şüpheli şikayete konu beyanatı ile ilgili düşünceyi açıklama ve yayma hürriyetinin sınırları dışına çıkarak, ulu önder Mustafa Kemal Atatürk'ün hatıratına hakaret ederek Atatürk’ü din düşmanı gibi göstererek  ve bu tür yakıştırmalara maruz bırakarak, manevi hatırasına hakaret etmiştir. Anayasamızın 26. maddesinde düşünceyi açıklama ve yayma hürriyeti ile bu hürriyetin sınırları hakkında düzenleme yapılmıştır.
 
MADDE 26 – Herkes, düşünce ve kanaatlerini söz, yazı, resim veya başka yollarla tek başına veya toplu olarak açıklama ve yayma hakkına sahiptir. Bu hürriyet resmî makamların müdahalesi olmaksızın haber veya fikir almak ya da vermek serbestliğini de kapsar. Bu fıkra hükmü, radyo, televizyon, sinema veya benzeri yollarla yapılan yayımların izin sistemine bağlanmasına engel değildir.
Bu hürriyetlerin kullanılması, milli güvenlik, kamu düzeni, kamu güvenliği, Cumhuriyetin temel nitelikleri ve Devletin ülkesi ve milleti ile bölünmez bütünlüğünün korunması, suçların önlenmesi, suçluların cezalandırılması, Devlet sırrı olarak usulünce belirtilmiş bilgilerin açıklanmaması, başkalarının şöhret veya haklarının, özel ve aile hayatlarının yahut kanunun öngördüğü meslek sırlarının korunması veya yargılama görevinin gereğine uygun olarak yerine getirilmesi amaçlarıyla sınırlanabilir.
Haber ve düşünceleri yayma araçlarının kullanılmasına ilişkin düzenleyici hükümler, bunların yayımını engellememek kaydıyla, düşünceyi açıklama ve yayma hürriyetinin sınırlanması sayılmaz.”
3- Anayasanın 2,13,14 ve 26/2 maddeleri AİHS'nin 10/2. ve 17. maddeleri ile birlikte değerlendirildiğinde, hürriyetlerin demokratik bir toplumda, zorunlu tedbirler niteliğinde olarak, ulusal güvenlik, toprak bütünlüğü, kamu güvenliği ve düzenin korunması, suç işlenmesinin önlenmesi, sağlığın, ahlakın, başkalarının şöhret ve haklarının korunması, gizli kalması gereken haberlerin yayılmasına engel olunması veya yargı gücünün otorite veya tarafsızlığın korunması için kanunla öngörülen bazı biçim koşullarına, sınırlamalara ve yaptırımlara tabii tutulacağı açıktır.
Hakaret, İftira, küfür, onur, şeref ve saygınlığı zedeleyici söz ve beyanlar, müstehcen içerikli söz, yazı, resim ve açıklamalar, nefret, ayrımcılık, düşmanlık yaratmaya yönelik bulunan ifadeler, düşünce özgürlüğü ve ifade hürriyeti bağlamında hukuki koruma görmemekte, suç sayılmak suretiyle cezai yaptırımlara bağlanmaktadır.
Yukarıda arz ve izah edilen ve re'sen tespit olunacak nedenlerle; şüphelinin eyleminin 5816 sayılı Kanuna muhalefet içermesi nedeniyle şüpheli HAKKINDA GEREKLİ SORUŞTURMANIN YAPILARAK CEZALANDIRILMASI İÇİN KAMU DAVASI AÇILMASINA KARAR VERİLMESİNİ saygılarımızla arz ve talep ederiz.  26/07/2020
 
ŞİKAYET EDEN : Tevfik DİKER