İyi şair, iyi yazar ve iyi çevirmen olmanın bütün özellikleri ondadır.

Tam 65 yılın birikimiyle yazar, yazar, yazar!..

Aydın hareketleri içinde sorumluluk alarak yazar!

“Alnında duyduğu ışığı” topluma yansıtarak 

yazar Ataol Behramoğlu !..

Çizgisinden ve coşkusundan bir şey yitirmeden yazıp çizer...

"Şiirin Kanatlarında Bir Adam" da derler Ataol Behramoğlu'na.

Dünya Şairimiz Nazım Hikmet’ten sonra şiirleri yabancı dile en çok çevrilen Türk şairdir...

Rus dilinden Türkçe ’ye yaptığınız Puşkin, Çehov, Gorki, Turgenyev ve daha nice çevirileri vardır.

****

Şiir eleştirmenlerine göre işte Ataol Behramoğlu;

"Türkçenin duruluğunu en iyi kullanan şairlerimizden biridir. 

Ülke, doğa ve insan sevgisiyle eserlerini harmanlamıştır.

 Türk aydınlanmasının taşıyıcılığını üstlenmiştir hep. Edebiyatın sınırlarını aşmış ve çevirileriyle o sınırların dışına okurlarının da erişmesine köprü olmuştur. Bizleri bambaşka şairlere götürür yıllardır…"

****

Genç şairlerce de çok sevilen bir dost,

bir ağabeydir.

Sevecen, hoşgörülü, yaklaşımcı, yabancı dil zenginliğiyle kendisini donatmayı bilmiştir.’

Şair-i Azam'dır o

(ülkenin halen en büyük şairi anlamındaki isim tamlaması)

Nâzım Baba

ülkesinin şairidir o! 

Ne büyük onur...

Ne büyük keyif sizinle yan yana olmak, elinizi omzumda görmek!

İyi ki varsınız Ataol Abi.

Çok çok teşekkürler...

****

“Aşk İki Kişiliktir” ve “Ben Ölürsem Akşamüstü Ölürüm.” ,"Bu Aşk Burada Biter", "On Ayrılık Şiiri", "Ne Çok Hain", "Kendime ve Herkese Sorular", "Düello" en sevdiğim şiirleri arasındadır...

****

Ve işte o mükemmel şiir;

"Yaşadıklarımdan Öğrendiğim Bir Şey Var”;

 "Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:

Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi

Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten

Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği

İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne

Denize saatlerce bakabilir, bir kuşa, bir çocuğa

Yaşamak yeryüzünde, onunla karışmaktır

Kopmaz kökler salmaktır oraya

Kucakladın mı sımsıkı kucaklayacaksın arkadaşını

Kavgaya tüm kaslarınla, gövdenle, tutkunla gireceksin

Ve uzandın mı bir kez sımsıcak kumlara

Bir kum tanesi gibi, bir yaprak gibi, bir taş gibi dinleneceksin

İnsan bütün güzel müzikleri dinlemeli alabildiğine

Hem de tüm benliği seslerle, ezgilerle dolarcasına

İnsan balıklama dalmalı içine hayatın

Bir kayadan zümrüt bir denize dalarcasına

İnsan balıklama dalmalı içine hayatın

Bir kayadan zümrüt bir denize dalarcasına

Uzak ülkeler çekmeli seni, tanımadığın insanlar

Bütün kitapları okumak, bütün hayatları tanımak arzusuyla yanmalısın

Değişmemelisin hiç bir şeyle bir bardak su içmenin mutluluğunu

Fakat ne kadar sevinç varsa yaşamak özlemiyle dolmalısın

Ve kederi de yaşamalısın, namusluca, bütün benliğinle

Çünkü acılar da, sevinçler gibi olgunlaştırır insanı

Kanın karışmalı hayatın büyük dolaşımına

Dolaşmalı damarlarında hayatın sonsuz taze kanı

Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:

Yaşadın mı büyük yaşayacaksın,

ırmaklara, göğe,

bütün evrene karışırcasına,

Çünkü ömür dediğimiz şey, hayata sunulmuş bir armağandır

Ve hayat, sunulmuş bir armağandır insana..."

****

Yazıya, şiire adanmış bir ömürdür

Ataol Behramoğlu...

Ben de Ahmet Erhan'ın ona ithafı dizelerle sonlayayım yazıyı;

"Severim Ataol Behramoğlu’nu/ Gözlüğünün camlarına dünya üşüşürken..."

Nice nice yıllara, sağlıklı yaşlara...