Moody’s önceki akşam Türkiye’nin kredi notuyla ilgili piyasaların beklemediği bir sürpriz yaptı.

Kredi derecelendirme kuruluşu, 2017’de Türkiye’ye verdiği kredi notunu Ba1’den Ba2’ye düşürdüğünü ve not görünümünü negatiften durağan çevirdiğini açıkladı.

Açıklama notunda bu karar iki gerekçeye dayandırılıyor.

Birincisi para politikasının etkinliğinde yaşanan önemli aşınmalar ve temel yapısal ekonomik reformların uygulamaya sokulmaması nedeniyle yaşanan kurumsal güç kayıpları. Kurumun “aşınma”dan kastı, enflasyonda kronik hale gelen çift haneli seviye ve Merkez Bankası’nın bu süreci yönetimi.

Açıklamadan anlaşılan o ki, Moody’s analistleri enflasyonun 2020’ye kadar tek haneye düşmesini mümkün görmüyor.

İkinci gerekçe ise artan siyasal riskler ve yükselen dış finansman faizleri çerçevesinde artan cari açık, yüksek dış borç ve dış borcu çevirmede yaşanabilecek sorun.

Bu gerekçeler ilk bakışta mantıklı görünüyor…

Zira her iki gerekçe de Türkiye’nin kronik sorunlarına işaret ediyor. Ancak Moody’s’in son not kararını açıkladığı 2017’ye dönüp makro ekonomik verileri kıyaslarsak sadece cari açık ve TL’nin değer kaybında bir bozulma olduğunu görüyoruz.

Onun dışındaki işsizlik, enflasyon, bütçe açığı, borç stoku gibi parametrelerde önemli bir değişim yok.

Hatta işsizlik de düşüş bile gö- rünüyor. Rakamlar böyle olunca, piyasa aktörleri bu kararı eleştirip “politik” değerlendirmesini yaptılar.

Bu yorum doğru mu, inceleyelim.

Yanıt, derecelendirme kuruluşları not kararını verirken kriter aldığı başlıklarda yatıyor.

Çünkü kurumlar sadece ekonomik verilere göre değil, politik yaklaşıma da bakarak kararlarını veriyorlar.

Bu kriterlerden biri de “kurumsal çerçeve.” Kredi derecelendirme kuruluşları, kurumsal çerçeve başlığı altında hükümetin etkinliği, kanunların üstünlüğü ve yolsuzluk parametrelerini değerlendiriyor.

İşte bu kriterlere bakınca maalesef rakamlarda olduğu gibi bir “iyileşme” var diyemiyoruz…

Hatta kötüye gidiş olduğunu söyleyebiliriz.

Dolayısıyla evet piyasa haklı, Moody’s’in kararı ‘politik!’