BJK - FB derbisinin 3-0 biten devre arasında tüm Azizci ve Aykutçular sosyal medyada şov yaptılar. #AliKoçİstifa başlığı bile oluşturmaya çalıştılar.

Maç 3-3 bitince ne yazmışlar, sevinmişler mi diye elliden fazla numunenin sayfasını inceledim; yalnızca ikisi sevinmiş. Yani mühim olan esas sevda Fenerbahçe değil onlar için. Ülkeler planında da aynısı olmuyor mu? Desteklediği lider ülkenin içine dışkılasa da peşinden ayrılmıyorlar.

Üst tarafı okuyup bir Azizci - Aykutçu diyebilir: "FB hangi sezon küme düşmemeye oynadı, kulübün içine dışkılayan Ali Koç'tur! Aziz, Aykut ya da her ikisi kalsaydı, böyle mi olurdu?"

"Aziz kalsa bir şekilde para bulurdu, borç milyar euroyu aşardı taraftar olarak paradan, borçtan sanane? Aykut kalsaydı; kafası milli takımdan alacağı 3.4 milyon euroya takılı Şenol Güneş'in Beşiktaş'ının önünde cimbomla beraber Başakşehir'in ardında ikincilik mücadelesi verirdi..."

Evet, en zeki ve mantıklılarına sorsak (ki sordum) diyecekleri bunlardı. İşte 'vasatlığa alışmak' hatta 'vasatlığı kanıksamak' tam da bu zihniyet. İyi bir cep telefonu olup, BİM poşetli hayatında tüm içsel lümpenliklerini bağırabilmeyi özgürlük/mutluluk sanan milyonlarla aynı aslında durumun sayın Azizci - Aykutçu kardeşim... Maddi durumun, hayattaki başarıların ne olursa olsun inan bana bu defa bu loser yazarın tespiti doğru.

Lâkin ve de heyhat; Aziz - Aykut ruhî lümpenliğinden sonra tüm umutların boca edildiği Ali Koç ve tüm elemanları bir futbol aklı oluşturamamış durumda. Göbekli Müjdat ve Aykutîcilik sonrası durumda tek bir isim olmamalı, iş adamlarından teşekkül bir yönetim kurulu futbol aklı olmamalı. Menajer etkilerinden uzak bir futbol aklı kurulu olmalı.

Örneğin Mehmet Topal gelecek sezon olsun mu konusu, bir maçın devre arasında purolu keyifte ya da takım otobüsü yanında eller cepte bir sohbette sonuca bağlanmamalı. Eskidendi bunlar değil mi?