AĞIR ve hatta saygısızca bir başlık oldu, farkındayım.
Lâkin üç yıldır muhteşem işler yapan Şenol Güneş Beşiktaş’ının on günde eriyip kaybolmasına bir Fenerli olarak ben bile isyan ediyorum.
Fenerbahçe nefreti mi var ediyor seni hocam?
Senin anti-Fenerlilikten teşekkül olmadığını ben biliyorum ama sen bilmiyorsun..!
Bir insan kendini bu kadar mı kaybeder?!
Koltuk değil peluş, göğsüne çarpıp seni öne düşüren sihirli su şişesi gibi çirkin detaylara girmeyeceğim.
O maçtaki organize olmayan aptal taraftar hareketi cezalandırılmalıydı ve hatta hükmen galip gelmeliydiniz!
Ama Cimbomu yensen şampiyondun hoca!
Sezonun maçına odaklanmadın ve hatta iddia ediyorum Galatasaray’ın puan kaybettiği son üç maçı izlemedin hoca! 
İzlesen Cimbomun baskı halinde topla çıkamadığını görürdün!
Alanya’nın “kaybedecek neyim var ulan!” psikolojisine girdikten sonra perişan edişini izlerdin…
O deplasmanda hakemle kurtulduklarını anlardın.
Belki bir maç set oyunundan vazgeçer, özel taktikle çıkardın..!
Aklın maçta değildi!
Gözümüzde kısıtlı malzeme ile çalışan Terim’i yücelttin...
Galatasaray bu maçı almadı, sen her türlü hamlesizliğinle verdin!
Keşke eski fanatik gençlik günlerimde olsam...
Şenol Güneş’e “oh olsun hamsi kafalı” derdim, düşman gördüğü bir Fenerli olarak...
Ama üzülüyorum onun adına.
Hakkıydı şampiyonlar liginde yenilgisiz gruptan çıktığı bir yılda, bu tuhaf ligde şampiyon olmak...
En iyi takım onlardı ve kaybettiler.
Hiç çaba göstermeden, ciddiye almadan...
Durum buysa sezon boyu takımını iten Galatasaray taraftarını ve nerede kalmıştık deyip haklı çıkan Fatih Terim’i tebrik etmek lazım.
Her şey aynı kalacaksa bu ligde; Aziz Yıldırım da kalsın.
Ismarlama röportajlarda dökülen planlı gözyaşları ile üç yıl daha istiyor.
Seneye “Vobben’i aldım oynatmıyor” diye Aykut’u kovuşunu izleriz, Fatih Terim’in yine şampiyon oluşuna ek olarak.
Ve sorarız; cehennem dondu mu?!
Not: Gâvurlarda bir adet var; psikolojik sorunları için deli doktoruna gidiyorlar.
Şenol Hocam beni de götür, beraber sağlıklı dimağ sahibi olalım, valla…