Türkiye’nin çok büyük kesimi Suruç’ta alçakça işlenen katliamı kınıyor, acıyı yüreklerinde duyuyor.

Ancak, bir güruh var bu ülkede; mezhepçilikle gözleri kör olan, fanatik, ırkçı, güzel ve iyi olan her şeye düşmanlık duyan, intikamcı bir kütle…

Sayıları çok olmasa da bu ülkede bizimle birlikte yaşıyorlar.

İşte onlar, hiçbir gerekçe, hiçbir politik değerlendirme ve hiçbir felsefi tercihin haklı gösteremeyeceği bu vahşi katliamı sevinçle karşıladıklarını gizlemiyorlar.

Katliama değil, ölenlerin politik kimliklerine, mezheplerine ya da ırklarına bakarak karar veriyorlar.

Sosyal medyada onların mesajlarını görüyoruz.

Korkak ve sinsiler. Kimliklerini açıkça yazmaya bile cesaretleri yok.

İlkel bir kabile intikamcılığıyla hareket ediyorlar.

Sosyal medyada (Twitter) kullandıkları ‘hashtag’ yani bir tür slogan, inanılır gibi değil ama şöyle; “Suruç’ta şenlik var”.

Akıl dışı bir durum. Böyle bir vicdansızlık, insanlıktan çıkma hali, ahlak ve onur yoksunluğu olabilir mi?

Bu pisliği bu ülke ve toplum taşıyamaz.

Bu ülke arınmalıdır.

Şizoid bir parçalanmaya uğrayan ve kirlenen ruhunu sağaltmalıdır.

Komşu bir halka insani yardımda bulunmak için ve barışçıl bir anlayışla yola çıkan, silahsız ve savunmasız insanlara, bu halkın çocuklarına karşı gerçekleştirilen bu alçakça saldırıyı, sırf farklı bir görüşteler diye destekleyenler ile aynı ülkenin yurttaşı olmak utanç vericidir.

Başka bir kesim daha var, katliamı onaylamasalar da Suruç saldırısını kınadıkları takdirde kendilerinin PKK ile aynı çizgiye düşüp bu örgütü meşrulaştıracaklarını sanıyorlar.

Böyle bir akıl tutulması ve cehalet olabilir mi? Bir insanın vicdanı böylesine katılaşabilir mi?

Oysa bu katliamı kınadığımız zaman sadece ‘insan’ olacağız. İnsan!

Bu ülke insanı nasıl bu hale geldi? Bu toplumun ruhu nasıl böyle kirlendi?

Yurtseverlik ve insan sevgisi yerine, ırkçı milliyetçiliği, samimi inanç ve dindarlık yerine ise siyasallaşmış dinciliği ve mezhepçiliği koyduğunuz zaman, önce insanı kirletirsiniz.

O zaman ne bizi birleştiren bir ulus ne ortak bir yurt kalır.