Sizi bilmiyorum ama bana artık "gına geldi". Uzun zamandan beri televizyon  izlememek için direniyorum.   Çünkü ne zaman bir süre televizyona baksam, karşıma hemen Reis Bey'in seyrek, zayıf saçları kafasına yapışmış; bıyıkları ince kesim kırpılmış sureti  geliyor ve konuşuyor. Eğer o gelmezse, orta oyunundaki "beberuhi" benzeri sakalı,herkesi küçümseyen bakışları ve alay eder tarzı konuşması ile kendisinin de inanmadığı "paketler" açıklayan "Damat Bey" arz-ı endam ediyor.  

Eski yıllarda sabahlara kadar izlediğimiz, nitelikli tartışma programları, artık kimseyi güldürmeyen "karagöz oyunlarına" döndü.İzlemiyorum.

İyi de ediyorum. Çünkü ertesi gün gazetelerde -örneğin- iktidarın yalakası bir sunucu hanımın,Kanal İstanbul" projesi için, "bilim insanları ne anlar?" dediğini okuyorum. Günaha girmediğim için izlemediğime şükrediyorum.

Haberleri izliyorum, Tayyip Bey Libya için konuşuyor. "Hiç meşru yönetimle isyancılar arasında arabuluculuk yapar mıyız? Öyle şey olur mu?"  diyor. "Fikir özgürlüğü var; O da öyle düşünebilir" diye yorumluyorum. Dört gün sonra Rusya lideri Putin'le görüşüyor; "biz iki ülke ateşkes için arabuluculuk yapacağız" diyor.   Ruhum sıkılıyor." Bu kadar kıvırtma yapabilmek için insanın hiç bir ahlaki  normu olmaması gerek" diyorum.

Biz bütün bunlara layık mıyız yahu? Mustafa  Kemal Atatürk gibi bir dahiyi çıkarıp başına geçirebilen bu halk, böyle yöneticilerin eline düşmeyi hak ediyor mu? 

Bana artık gına geldi. TV'lerde en çok bir-iki dizi (o da doktorlu olanlardan) ve bir kaç müzik programından başka bir şey izlemeyeceğim. Size de tavsiye ederim.

Nazım Hikmet'in, Stalin'in ölümünden sonra yazdığı bir şiirden söz edilir. Aslı Rusça olan şiirin çevirisini okuduğumda inanamadım. Çünkü hiç Nazım'ın üslubuna uygun değildi. 

                   "Taştan, tunçtan, alçıdan ve kaattan

                     bıyıkları lokantalarda, içindeydi çorbamızın" diyordu.

Eğer gerçekse, . ona da gına gelmiş demektir, her yerde Stalin'i görmekten.  İnsani bir şeydir anlarım.

Şimdi beklentim, Tayyip Bey'in, kırpık bıyıklarını benim çorbamdan çekmesidir. 

Dünya o zaman yeniden güzel olur işte.