En başta, ‘Ömer olması’ gerekenlerin kendi muhasebelerini yapacakları yerde ‘Ömer’i arama’ söylemiyle kabahati başkalarına yükleme ve ortaya bırakma hinliğinden vazgeçmeleri gerekiyor. Ömer’in oturduğu yerde oturanlar, Ömer’ler aramaz, Ömer olurlar. Onların yükümlü olduğu şey, Ömer’ler bulmak değil, Ömer olmaktır…

Marx'a göre din, sadece bir inanç değil, aynı zamanda belli bir devlet ve toplumsal düzenin üstyapısıdır. Dolayısıyla toplumsal düzen ve onun üstyapısı söz konusu olduğunda, bu demektir ki, din, politik, hukuki ve kültürel boyutları olan genel bir üstyapı teorisidir. 

İnsanlığın içinden geçtiği bu kaoslu süreçte adalet, din meselesi her zamankinden daha fazla önem taşır oldu. İslam coğrafyasındaki son 20 yıllık süreç aslında bunu daha somut göstermektedir. 

Oysa Adalet olgusu Müslümanlar için dinin temeli değil mi? Öte yandan adaletin en çok yıpratan gene Müslüman coğrafya değil mi? Savaşın, yıkımın somut hali buralarda yüküm sürmüyor mu?

Aslında teşhis-tespit açsından bakılırsa… Müslümanlar kendi inanç sistemlerine yabancılaştı ve nihayetin de bu süreç kurumsal din olgusuyla çürüdü ve sadece dini tema-ritüeller kaldı geride. Oysa İslam’ın temel tezi olan şeyler sadece hutbede güzel söze indirgendi.

Kapitalist sistem tüm süreçlerin katili olarak bilinse de, verili düzenin aktörleri bu yıkıma çıkarları için göz yumdu. Arap coğrafyasında kapitalist sistemin yüklendiği görev her yönüyle tanık oluna bilinir başta Suudi Arabistan ve körfezde.

Oysa İslam’ın kaynakları bakınız ne diyor! 

Ebû Zer el-Gıfarî ‘in insanın helâl rızık kazanmak ve âhireti elde etmek için yaşaması gerektiğine inanır. Dolayısıyla paranın da aile fertlerine helâl lokma yedirmek ve âhiret yolunda sarfetmek için kazanılması gerektiğini söylerdi. 

Hz. Peygamber’in onun hakkında, “Ebû Zer yeryüzünde Îsâ b. Meryem’in zühdüyle yürür” dediği nakledilmektedir (Tirmizî, “Menâḳıb”, 35). 

İnsanın adalet terazisi vicdan, ahlak ile anlam kazanır. Bilgili insanlar, iman etmek için mucizeye ihtiyaç duymazlar demişti Ali Şeriati…

Belki de insanlık tarihinin en somut tezi budur.