Şeytanın kafası bozulunca,

Öküzün iki boynuzu üzerindeki dünyayı sallıyor...

.

Binalar yıkılıyor,

İnsanlar ölüyor...

Ölenlere şehit,

Kalanlara şifa...

.

Sen,

Bilim profesörünün mühendislik projesini reddet,

Çocuklara evlenmeyi yasak ettik diye deprem oldu diyen,

Şeytan görünümlü sözde profesörü kabul et...

Bu kafaları nereye koyacağız ?

.

Peki,

O çürük binaları yapanlara,

Malzemeden çalanlara,

Ruhsat verenlere ne diyeceğiz ?

Bunlar,

Katil değil mi?

Sonuçta,

Şehit ile katili de kardeş yaptık ya!...

.

Ama ne yapalım ?

Adı DEPREM...

.

Sen,

Her şeyi şeytana bağla...

Ama ne yapalım ?

Soyadı KADER...

.

Biz,

Bu şeytani kafayla gidersek,

Daha çoook deprem şehidi vereceğiz...

.

Kurtuluşumuz mu ?

İçimizdeki şeytanı öldürmekten geçiyor...

Ama,

Ne hikmetse ?

On beş asırdır sürekli taşladığımız şeytan bir türlü ölmüyor!...

Ya,

Taşlar isabet etmiyor...

Ya da,

Şeytan gerçekten içimizde yaşıyor...