Henüz kurulamamıştır.
Şimdilik AB üyesi 27 ülke, Norveç ve Türkiye’nin dâhil olduğu, Avrupa Konseyi kontrolündeki 1500 kişilik 17 AB Savaş Grupları’ndan ibarettir.
Ayrıca 1999 Helsinki toplantılarından sonra kurulmuş, Avrupa içinde veya uluslararası müdahaleler için Avrupa Kolordusu vb. diğer organlara, özellikle de geçtiğimiz günlerde 23 AB ülkesi tarafından oluşturulan Avrupa Savunma Fonu’na ileride değineceğiz.
Çok uzak olmayan bir süreçte NATO’ya alternatif güçlü bir AB Ordusu kurulması kaçınılmazdır.
Savunma konusu şimdilik her ülkenin kendi işi.
Çoğu AB ülkesi zaten NATO üyesi.
NATO içinde ise ABD’nin her açıdan egemenliği tartışmasızdır.
Hâlbuki Avrupa Birliği basit bir devletler işbirliği topluluğu değildir!
ABD’nin “askeri şemsiyesi” AB için artık bir şemsiye değil, tehdittir.
AB kendi varlığını büyütebilmek için ABD‘nin siyasi, ekonomik ve özellikle askeri hâkimiyetinden kurtulmak zorundadır.
AB, Avrasya kapsamında güven içinde olabilir.
Kurulacak AB Ordusu Avrasya ülkeleri ile hemen aynı bünyede olmasa bile yakın dostane işbirliği içinde bulunarak barışa katkıda bulunabilir.
Aksi halde ciddi bir durumda ancak zengin bir hedef veya yem olarak yutulmaktan kurtulamaz.
Bu hiç de kolay değil.
Zira AB ülkelerindeki azımsanmayacak sayıda siyasiler ve medyanın büyük bir kısmı ABD’nin etki çemberindedir.
Sovyetlerin dağılması, Almanya’nın birleşmesi, AB’nin ekonomik ve siyasi olarak büyük bir güç haline gelmesi, Çin Halk Cumhuriyeti’nin en büyük üretici devlet haline gelmesi gibi gelişmeler yeni bir dünyanın kurulmakta olduğunu gösteriyor.
Bir tarafta ultra süper güç ABD (ve yakın müttefikleri İngiltere ve İsrail) , diğer tarafta DİĞERLERİ.
Diğerleri içinde AB, Rusya, Çin, Hindistan Türkiye, İran ağırlıklı bir AVRASYA.
Japonya ve Avustralya ayrı bir ara dünya.
Güney Amerika ve Afrika ülkelerinin birçoğu Avrasya’nın potansiyel ortakları.
Yeni dünyada eski dünyanın en büyük enstrümanlarından biri olan NATO gereksiz ve zararlı bir fazlalıktır.
NATO’nun bir nevi genişletilmiş ABD ordusu haline gelmesi, ABD’ nin dünyadaki istikrarsızlık ve savaş politikalarının yükünü AB ile paylaşmak, ama ganimetleri tek başına sahip olmak istemesi…
Çelişkiler çok derinleşiyor.
Zira NATO sadece askeri bir örgüt değildir.
ABD’nin kullandığı  üye ülkelerde yerel kontrol dışında bir denetim, yönetim ve etkileme, hatta müdahale aygıtıdır.
NATO, artık sadece bir yük ve özellikle Türkiye başta olmak üzere AB’nin kurtulması gereken tehlikeli bir aygıttır.
NATO, en son BOP kapsamında sözde “Arap Baharı” adı altındaki kaos politikasına da alet yapıldı.
Kuzey Avrupa ülkeleri, Irak ve Suriye harabeye döndü.
Sonuçta tüm yük Türkiye’ ye ve biraz da Avrupa Birliği’ne yıkıldı.
ABD 10 bin km uzakta. Amerikalılar TV’den izliyorlar savaş sahnelerini  reklamlara bakar gibi.
O zavallı ülkelerde yerli askerler buluyorlar.
Para ve silah veriyorlar. Kimi para, kim dini, kimi ırki, kimi ideolojik nedenlerle ölüyorlar
Amerika için.
Amerika askerlerinin de hayatını kurtarıyor böylece.
Dolayısıyla Amerika’da halk savaşın etkilerini  hissetmiyor.
Dolayısıyla savaş politikalarına dur diyecek siyasilerin etkin olmaları da mümkün olmuyor.
Yani aslında ABD halkının da savaş ekonomisi ve kışkırtıcısı kaos siyasilerinden kurtulmalarının yolu güçlü bir Avrupa Birliği ile bütünleşmiş Avrasya Birliği’nden geçiyor.