Tevrat, köktenci Hristiyanların da Tanrı’nın “kelamı” kabul ettikleri “Eski Ahit”dir.
ABD’deki Evanjelistler, Tanrı’nın sözü olarak kabul ettikleri bu metne kelimesi kelimesine inanır ve bunu “tebliğ” etmeyi de kendi görevleri sayarlar.
Kudüs’ün ve “vadedilmiş topraklar”ın Yahudi egemenliği altına konması gerekliliğine inanırlar.
Armageddon, bu amacın gerçekleşmesine yol açacak olan “büyük savaş”tır.
Armageddon’un ardından, İsa yeniden dirilecek ve Kudüs’te zuhur edecektir!
Şimdi Trump, damat Kushner, İsrail Başbakanı Netenyahu, Suudi Veliaht Prensi, hep birlikte Armageddon’u başlatmış gibi görünüyorlar…
Gazze’de keskin nişancılarla, dronlarla, topla, tüfekle, silahsız Filistinlileri katlederken, “Armageddoncular” bir ağızdan “Barış”ı sağlamak istediklerini, hatta bununiçin bir tasarıları olduğunu söyleyebiliyorlardı.
Bunu en hafifinden “utanmazlık” diye nitelendirebilirsiniz ama bundan ötesi var.
Yukarıdaki utanmaz, sıkılmazların aslında “büyük savaşın” sonunu getirmek istedikleri, ana hatları belirlenen sözde çözüm planından anlaşılıyor.
Bu sözde çözüm tasarısı, işgal altındaki neredeyse bütün Filistin topraklarını -tabii Kudüs başta- İsrail’e bırakıp, buradaki -hala etnik temizliğe uğramamış, ama açık hava hapishanesine kapatılmış- Filistinlileri de Ürdün’e sürgün etme planıdır.
Bunun için İsrail’in işgali ve yeni yerleşimler kurarak genişlemesi meşrulaştırılmak istenmektedir.
Armageddon’un bir de öteki cephesi var.
Vaşington-Tel Aviv-Riyad ekseni, Suriye’de tıkanan BOP’un (Büyük Orta doğu Projesi) amaçlarının gerçekleşmesi için İran’ı açıktan hedef alıyor.
Armageddon’un “Doğu Cephesi”nde, bu büyük savaşı başlatmaya hazırlanan şer ekseninin Türkiye’ye gereksinimi var.
Türkiye Armageddon’a hangi cephede katılacak?
Dışında kalması mümkün mü?
Müttefik ve Stratejik Ortak(!)larla birlikte mi, yoksa “büyük oyun”u bozarken takındığı doğru tutumu sürdürerek bölgesel işbirliği içinde mi hareket edecek?
Kişisel “beka” hesapları, ulusal çıkarların önüne geçecek mi?
Göreceğiz…