​24 Ocak 1993 yılında arabasına konulan bir bombanın patlaması sonrası katledilen Uğur Mumcu yüzlerce yazı yazmış, söyleşiler yapmıştır. Hemen her yazısı gerekçe ve kaynakları ile birlikte oluşturulmuş bir araştırmanın ürünüdür. Onun her bir yazısı ayrı bir özellik ve niteliğe sahiptir.
​Uğur Mumcu’nun yazıları olası tehlikeleri “tanımlama”, “betimleme” ve “uyarma” nitelikleri taşır. Mumcu’nun çoğu yazısı farkındalık ve duyarlılık üzerine yoğunlaşır. O, bireyin ve toplumun farkında olmasını ve gerektiğinde toplumsal bir duyarlılığın gösterilmesini amaçlar. Bu nedenle bazı yazılarında da “hatırlatma” ve “unutturmama” ön plana çıkar.

​Uğur Mumcu’nun 25 Ağustos 1975 tarihinde Cumhuriyet Gazetesi’nde yayınlanan “Sesleniş” yazısı da diğerleri gibi tanımlar, betimler ve uyarır. Sonra da unutmamayı hatırlatır.

​“Sesleniş”, Picasso’nun Guernica tablosundaki pek çok figür gibi bir haykırışı anlatır. Yol gösterir. Aydınlatır. Aydınlanma yolunda mücadele edenlerin anlatılarını yansıtan bir sinema filmi gibidir. ​Yazı, her okuyanı derinden etkiler. Onu umutlu yapar, yaşama ve geleceğe ilişkin güçlü kılar
​Her okuyuşumda bana yağmurlu bir Ankara gününü hatırlatır. Binlerce insanın yağmur altında ve ağır adımlarla Cebeci Asri Mezarlığı’na gidişi gözümün önüne gelir. Uğur Mumcu, daha o gün yağmur altında yürüyen binlerce insana bu yazıyla seslenir gibidir. Onlara “unutma” derken düşünceleri ve halkı için mücadele eden, ölüme giden tüm insanlara saygı duymayı hatırlatır.

​“Sesleniş”, insanca yaşanacak bir dünya için emeğin, özgürlüğün, dayanışmanın, Mustafa Kemal’den armağan olan tam bağımsızlığın ve demokrasinin önemini vurgular ve uyarırken aynı zamanda aydın bir insanın verdiği mücadeleyi de aktarır.

​Bu nedenle “…Dağ gibi karayağız birer delikanlıydık...” sözcükleri ile başlayan ve “…Özgürlüğe adanmış bir top çiçek gibiyiz şimdi, hep birlikteyiz ey halkım unutma bizi, unutma bizi, unutma bizi...” tümceleri ile biten “Sesleniş” yazısını sık sık hem de yüksek sesle okumak gerekir:

http://www.umag.org.tr/tr/ugur-mumcu/10/yazilarindan-secmeler/41/seslenis