İnka medeniyetinin Güney Amerika'nın And Dağları'nda 2,500 metre yükseklikteki bir tepeye inşa ettiği Machu Picchu fay hattı üzerinde yer alıyor. İnkaların altı yüz yıl önce kurduğu kent depreme dayanıklı özel kesim taş bloklardan yapılmış binalarıyla insanlığın en büyük mimari başarılarından biri olarak kabul ediliyor.

Arkeologlar şimdiye kadar buranın kutsal bir şehir veya askeri bir kale olmasından astronomik olayları gözlemek için kurulmasına kadar pek çok fikir öne sürdü. Ama kente dair sırlar hala daha gizliliğini koruyor. İnkaların kenti neden bu kadar yükseğe inşa ettiği hala araştırılıyor.

FAY HATLARININ KESİŞTİĞİ NOKTALAR

Brezilya'da bulunan Rio Grande do Sul Federal Üniversitesi'deki Jeolog Rualdo Menegat, gerçekleştirdiği detaylı jeoarkeolojik araştırmalara dayanarak İnkaların Machu Picchu’yu ve aynı zamanda başka şehirlerini tektonik fay hatlarının kesiştiği noktalara kurduğunu ileri sürdü.

Menegat yaptığı açıklamada, ''Machu Pichu’nun konumu bir tesadüf değil. Eğer alt katmanı kırıklı olmasaydı bu yüksek dağlara böyle bir alan inşa etmek imkansız olurdu'' ifadelerini kullandı.

Uydu görüntülerini ve saha ölçümlerini bir arada kullanan Menegat, şehrin altında kesişen kırık ve fay ağını haritalandırdı. Analiz tek bir kayada görülebilen küçük kırıklardan, bölgedeki nehir vadilerinin konumunu belirleyen 175 kilometrelik uzun hatlara kadar çok geniş bir ölçeğe dayanıyor.

TAŞ İŞÇİLİĞİNDE USTA BİR MEDENİYET

İnkaların taş işçiliğinde usta olduğunu söyleyen Jeolog Menegat, ''Buradaki yoğun kırılma, aynı dayanaksızlığa sahip düzlemler boyunca kayaları kırarak hazır hale getirdi. Bu onları oymak için ihtiyaç duyulan enerjiyi de önemli ölçüde azalttı. Bu yerleşimi inşa etmek için harcanan çabanın yaklaşık üçte ikisi yer altındaki su tahliye kanallarını inşa etmek için harcandı. Önceden var olan kırıklar bu sürede ayda değer ölçüde korunmasına yardım etti'' dedi.

Menegat'ın yaptığı haritalandırmaya göre şehrin farklı kısımlarıyla etrafındaki tarımsal araziler, bina ve merdivenler fay hatlarıyla örtüşüyor. Daha önce her gün iki bin kişinin gezdiği UNESCO Dünya Mirası Listesi’ndeki antik yerleşimin korunması için günlük ziyaretçi sayısı önce 800’le, 2019’dan itibaren de 400’le sınırlandırıldı.